น้ำเชื่อมข้าวโพดฟรักโทสสูง
From Wikipedia, the free encyclopedia
น้ำเชื่อมข้าวโพดฟรุกโทสสูง (อังกฤษ: High-fructose corn syrup; HFCS) หรือชื่ออื่น ๆ กลูโคส-ฟรุกโทส, ไอโซกลูโคส และ น้ำเชื่อมกลูโคส-ฟรุกโทส[1][2] เป็นสารให้ความหวานที่ผลิตมาจากแป้งข้าวโพด ในการผลิตของน้ำเชื่อมข้าวโพดทั่ว ๆ ไปนั้น แป้งจะถูกย่อยด้วยเอนไซม์ ในขณะที่กระบวนการผลิต HFCS นั้นจะถูกแปลงด้วยกระบวนการของกลูโคสไอโซเมอเรสเพื่อเปลี่ยนกลูโคสเป็นฟรุกโทส HFCS มีการผลิตเพื่อจำหน่ายครั้งแรกในต้นทศวรรษ 1970s โดยบริษัทอุตสาหกรรมข้าวโพดคลินตัน (Clinton Corn Processing Company) ร่วมกับ สำนักงานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรมญี่ปุ่น (Japanese Agency of Industrial Science and Technology) ที่ซึ่งค้นพบเอนไซม์ดังกล่าวในปี 1965[3]: 5
สำหรับบทบาทในการให้ความหวานนั้น HFCS มักถูกเปรียบกับน้ำตาลเม็ด แต่ความได้เปรียบทางการผลิตนั้น HCFS มีมากกว่าน้ำตาลตรงที่ความสะดวกในการผลิตและคุ้มค่าต่อการลงทุนมากกว่า[4] "HFCS 42" และ "HFCS 55" หมายถึงการมีฟรุกโทสเป็นองค์ประกอบอยู่ 42% และ 55% ตามลำดับ ส่วนที่เหลือขององค์ประกอบคือกลูโคสและน้ำ[5] HFCS 42 นั้นพบใช้งานหลัก ๆ ในการผลิตอาหารแปรรูปและซีเรียลอาหารเช้า ในขณะที่ HFCS 55 นิยมใช้ในการผลิตน้ำหวานต่าง ๆ[5]
สำนักงานควบคุมอาหารและยาของสหรัฐอเมริการะบุว่า HFCS เป็นวัตถุดิบปลอดภัยสำหรับการผลิตอาหารและเครื่องดื่ม[5] การใช้และการส่งออก HFCS จากผู้ผลิตชาวอเมริกันนั้นเพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่องในต้นศตวรรษที่ 21[6]