สนธิสัญญาฟงแตนโบล (ค.ศ. 1814)
From Wikipedia, the free encyclopedia
สนธิสัญญาฟงแตนโบล (ฝรั่งเศส: Traité de Fontainebleau) ซึ่งได้รับการลงนามในวันที่ 11 เมษายน ค.ศ. 1814 ที่กรุงปารีส และต่อมาได้รับสัตยาบันในวันที่ 14 เมษายน โดยจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 แห่งฝรั่งเศส ที่พระราชวังฟงแตนโบล เป็นข้อตกลงระหว่างนโปเลียนกับบรรดาผู้แทนของจักรวรรดิออสเตรีย จักรวรรดิรัสเซีย และราชอาณาจักรปรัสเซีย ซึ่งเป็นการยุติสงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หก
สนธิสัญญาฉบับนี้ประกอบด้วย 21 ข้อซึ่งมีสาระสำคัญดังนี้
- นโปเลียนที่ 1 สละราชสมบัติฝรั่งเศสและอิตาลี[1]
- นโปเลียนที่ 1 และมารี หลุยส์ ยังคงดำรงพระยศเป็นจักรพรรดิและจักรพรรดินี[2]
- มารดา พี่น้อง หลานชายหลานสาว ของนโปเลียนที่ 1 ยังคงดำรงฐานันดรศักดิ์ไม่ว่าอยู่ที่ใด
- นโปเลียนที่ 1 จะเนรเทศพระองค์ไปยังเกาะเอลบา และมีทหารตามเสด็จไม่เกิน 400 นาย
- สถาปนาเกาะเอลบาเป็นราชรัฐ และให้อยู่ในการปกครองของจักรพรรดินโปเลียน
- ทายาทและญาติวงศ์ของนโปเลียนที่ 1 ห้ามมีอำนาจใดในฝรั่งเศส
- ปาร์มา, ปิอาเซนซา และกูอัสตาลา ให้เป็นดินแดนของจักรพรรดินีมารี หลุยส์
- นโปเลียนที่ 1 ยอมให้อสังหาริมทรัพย์ทั้งปวงของพระองค์ในฝรั่งเศส ตกเป็นของหลวงฝรั่งเศส
- ลดเงินบำนาญต่อปีของจักรพรรดินีโฌเซฟีนเหลือหนึ่งล้านฟรังก์
- ชาวฝรั่งเศสผู้ตามเสด็จนโปเลียน หากมิประสงค์สูญเสียสัญชาติฝรั่งเศส ต้องกลับฝรั่งเศสภายในสามปี เว้นแต่ได้รับการขยายเวลาจากรัฐบาลฝรั่งเศส