สาธารณรัฐฮังการีที่ 1
อดีตประเทศใน ค.ศ. 1918–1919 / From Wikipedia, the free encyclopedia
สาธารณรัฐฮังการีที่ 1 (ฮังการี: Első Magyar Köztársaság)[1] หรือชื่ออย่างเป็นทางการคือ สาธารณรัฐประชาชนฮังการี (ฮังการี: Magyar Népköztársaság)[lower-alpha 7] เป็นสาธารณรัฐที่มีอยู่เป็นเวลาสั้น ๆ ในภูมิภาคยุโรปตะวันออก มีอาณาเขตครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศฮังการี ประเทศโรมาเนีย[lower-alpha 8] และประเทศสโลวาเกียในปัจจุบัน และดำรงอยู่ระหว่างวันที่ 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1918 ถึงวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1920 สาธารณรัฐก่อตั้งขึ้นหลังความพ่ายแพ้ของจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเมื่อ ค.ศ. 1918 และคงสถานะเป็นสาธารณรัฐจนถึงวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1920 เนื่องจากการฟื้นฟูระบอบราชาธิปไตยฮังการี จึงทำให้ประเทศฮังการีในเวลาต่อมาถูกเปลี่ยนผ่านเป็นราชอาณาจักร ในช่วงปลายเดือนมีนาคม ค.ศ. 1919 สาธารณรัฐประชาชนได้หยุดชะงักลงอันเป็นผลมาจากการสถาปนาระบอบคอมมิวนิสต์และการจัดตั้งสาธารณรัฐโซเวียตฮังการีขึ้นโดยรัฐบาลผสมประชาธิปไตย–สังคมนิยม ซึ่งดำรงอยู่เพียง 133 วัน กระทั่งมีการฟื้นฟูระบอบสาธารณรัฐประชาชนขึ้นมาอีกครั้งเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม ค.ศ. 1919 อย่างไรก็ตาม ในวันที่ 6 สิงหาคม รัฐบาลสาธารณรัฐประชาชนก็ถูกโค่นล้มโดยกลุ่มต่อต้านการปฏิวัติฝ่ายขวา ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากโรมาเนีย
สาธารณรัฐประชาชนฮังการี (1918-1919) Magyar Népköztársaság สาธารณรัฐฮังการี (1919–1920) Magyar Köztársaság | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1918–1920 | |||||||||||||||||
ดินแดนของสาธารณรัฐในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1918 | |||||||||||||||||
สถานะ | รัฐตกค้างที่ได้รับการยอมรับอย่างไม่สมบูรณ์ | ||||||||||||||||
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด | บูดาเปสต์ 47°29′N 19°02′E | ||||||||||||||||
ภาษาราชการ | ฮังการี | ||||||||||||||||
ภาษาถิ่น | เยอรมัน, สโลวัก, โครเอเชีย, โรมาเนีย | ||||||||||||||||
เดมะนิม | ฮังการี | ||||||||||||||||
การปกครอง | รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐประชาชน | ||||||||||||||||
ประธานาธิบดี | |||||||||||||||||
• 16 พฤศจิกายน 1918 | มิฮาย กาโรยี | ||||||||||||||||
• 21 มีนาคม 1919 | ว่าง[lower-alpha 1] | ||||||||||||||||
• 1 สิงหาคม 1919 | จูลอ ไพเดิล[lower-alpha 2] | ||||||||||||||||
• 7 สิงหาคม 1919 | อาร์ชดยุกโจเซฟ เอากุสท์[lower-alpha 3] | ||||||||||||||||
• 23 สิงหาคม 1919 | อิชต์วาน ฟรีดริช[lower-alpha 4] | ||||||||||||||||
• 24 พฤศจิกายน 1919 | กาโรย ฮูสซาร์[lower-alpha 5] | ||||||||||||||||
นายกรัฐมนตรี | |||||||||||||||||
• 31 ตุลาคม 1918 | มิฮาย กาโรยี | ||||||||||||||||
• 11 มกราคม 1919 | เดแน็ช เบริงคีย์ | ||||||||||||||||
• 21 มีนาคม 1919 | ว่าง | ||||||||||||||||
• 1 สิงหาคม 1919 | จูลอ ไพเดิล | ||||||||||||||||
• 7 สิงหาคม 1919 | อิชต์วาน ฟรีดริช | ||||||||||||||||
• 24 พฤศจิกายน 1919 | กาโรย ฮูสซาร์ | ||||||||||||||||
สภานิติบัญญัติ |
| ||||||||||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | ระหว่างสงคราม | ||||||||||||||||
31 ตุลาคม 1918 | |||||||||||||||||
• ประกาศจัดตั้ง | 16 พฤศจิกายน 1918 | ||||||||||||||||
21 มีนาคม 1919 | |||||||||||||||||
• ฟื้นฟูสาธารณรัฐอีกครั้ง | 1 สิงหาคม 1919 | ||||||||||||||||
• เปลี่ยนเป็นสาธารณรัฐฮังการี | 8 สิงหาคม 1919 | ||||||||||||||||
• การยอมรับทางการทูต | 25 พฤศจิกายน 1919 | ||||||||||||||||
• การเลือกตั้ง | 25-26 มกราคม 1920 | ||||||||||||||||
29 กุมภาพันธ์ 1920 | |||||||||||||||||
พื้นที่ | |||||||||||||||||
• รวม | 282,870 ตารางกิโลเมตร (109,220 ตารางไมล์)[lower-alpha 6] | ||||||||||||||||
ประชากร | |||||||||||||||||
• 1920 | 7,980,143 | ||||||||||||||||
สกุลเงิน |
| ||||||||||||||||
|
ในช่วงเริ่มแรก สาธารณรัฐประชาชนฮังการีอยู่ภายใต้ผู้นำคือ มิฮาย กาโรยี ผู้ซึ่งดำรงตำแหน่งเป็นนายกรัฐมนตรีและประธานาธิบดีชั่วคราวของฮังการี โดยในระยะเวลานี้เองที่ประเทศต้องสูญเสียดินแดนเป็นจำนวนมากให้แก่ประเทศเพื่อนบ้าน ซึ่งคิดเป็นพื้นที่ประมาณ 325,411 ตารางกิโลเมตร จากความล้มเหลวในการแก้ไขปัญหาทางการเมืองและเศรษฐกิจของรัฐบาล นำไปสู่ความไม่พอใจของประชาชนและการก่อตัวขึ้นของระบอบคอมมิวนิสต์ ซึ่งทำให้ในเวลาต่อมารัฐบาลได้ถูกโค่นล้มโดยพรรคคอมมิวนิสต์ฮังการีและประกาศจัดตั้งสาธารณรัฐโซเวียตขึ้น โดยดำเนินการปกครองตามแบบอย่างของคอมมิวนิสต์รัสเซีย แต่เนื่องจากความขัดแย้งทางการทหารกับประเทศเพื่อนบ้านอย่างโรมาเนีย ทำให้สาธารณรัฐโซเวียตที่มีอายุสั้นล่มสลายลง หลังจากนั้นรัฐบาลประชาธิปไตยสังคมนิยมได้เข้ามามีอำนาจ จึงถือเป็นการฟื้นฟูระบอบสาธารณรัฐประชาชนขึ้นอีกครั้ง โดยในช่วงนี้รัฐบาลได้ทำการยกเลิกมาตรการทั้งหมดที่ผ่านโดยรัฐบาลคอมมิวนิสต์ อย่างไรก็ตาม ในอีกไม่กี่วันต่อมารัฐบาลได้ถูกโค่นล้มโดยกลุ่มต่อต้านการปฏิวัติฝ่ายขวาที่นำโดย อิชต์วาน ฟรีดริช ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากสาธารณชนอย่างกว้างขวาง
ในช่วงของรัฐบาลฝ่ายขวา ชาวฮังการีต่างได้รับแรงกดดันอย่างหนักจากฝ่ายสัมพันธมิตร เนื่องจากต้องการให้ประชากรชาวฮังการีอพยพถอยกลับไปตามแนวแบ่งเขตที่กำหนดไว้หลังสงคราม เพื่อให้เป็นไปตามข้อตกลงจากการประชุมสันติภาพปารีส ซึ่งเป็นหนึ่งในความพยายามของฝ่ายสัมพันธมิตรในการสถาปนารัฐชาติใหม่ท่ามกลางพลเมืองที่ไม่ใช่ชาวฮังการี ประเทศที่ได้รับผลประโยชน์หลักจากการสูญเสียดินแดนในครั้งนี้ ได้แก่ ราชอาณาจักรโรมาเนีย ราชอาณาจักรแห่งชาวเซิร์บ โครแอต และสโลวีน สาธารณรัฐออสเตรีย และสาธารณรัฐเชโกสโลวัก ต่อมามีการทำสนธิสัญญาทรียานงโดยจะได้ลงนามในภายหลัง