อันวัร อัสซาดาต
ประธานาธิบดีอียิปต์จาก ค.ศ. 1970 ถึง ค.ศ. 1981 / From Wikipedia, the free encyclopedia
มุฮัมมัด อันวัร อัสซาดาต (อาหรับ: محمد أنور السادات; 25 ธันวาคม ค.ศ. 1918 – 6 ตุลาคม ค.ศ. 1981) เป็นนักการเมืองและนายทหารชาวอียิปต์ที่เคยดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีอียิปต์คนที่ 3 ตั้งแต่วันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 1970 จนกระทั่งถูกลอบสังหารจากนายทหารฝ่ายมูลฐานนิยมในวันที่ 6 ตุลาคม ค.ศ. 1981 อัสซาดาตเป็นสมาชิกอาวุโสของเจ้าหน้าที่เสรีที่โค่นล้มพระเจ้าฟารูกในการปฏิวัติอียิปต์ ค.ศ. 1952 และเป็นคนสนิทของประธานาธิบดี ญะมาล อับดุนนาศิร ซึ่งเขาดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดีสองครั้ง และขึ้นดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีใน ค.ศ. 1970 จากนั้นใน ค.ศ. 1978 อัสซาดาตกับเมนาเฮม เบกิน นายกรัฐมนตรีอิสราเอล ลงนามสนธิสัญญาสันติภาพในความร่วมมือกับจิมมี คาร์เตอร์ ประธานาธิบดีสหรัฐ ซึงทำให้พวกเขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ
อันวัร อัสซาดาต | |
---|---|
أنور السادات | |
อัสซาดาตใน ค.ศ. 1980 | |
ประธานาธิบดีอียิปต์ คนที่ 3 | |
ดำรงตำแหน่ง 15 ตุลาคม 1970 – 6 ตุลาคม 1981 รักษาการ: 28 กันยายน – 15 ตุลาคม 1970 | |
นายกรัฐมนตรี | ดูรายชื่อ
|
รองประธานาธิบดี | ดูรายชื่อ
|
ก่อนหน้า | ญะมาล อับดุนนาศิร |
ถัดไป | ศูฟี อะบู ฏอลิบ (รักษาการ) ฮุสนี มุบาร็อก |
นายกรัฐมนตรีอียิปต์ คนที่ 37 | |
ดำรงตำแหน่ง 15 พฤษภาคม 1980 – 6 ตุลาคม 1981 | |
ประธานาธิบดี | ตนเอง |
ก่อนหน้า | มุศเฏาะฟา เคาะลีล |
ถัดไป | ฮุสนี มุบาร็อก |
ดำรงตำแหน่ง 26 มีนาคม 1973 – 25 กันยายน 1974 | |
ประธานาธิบดี | ตนเอง |
ก่อนหน้า | อะซีซ ศิดกี |
ถัดไป | อับดุลอะซีซ มุฮัมมัด ฮิญาซี |
รองประธานาธิบดีอียิปต์ | |
ดำรงตำแหน่ง 19 ธันวาคม 1969 – 14 ตุลาคม 1970 | |
ประธานาธิบดี | ญะมาล อับดุนนาศิร |
ก่อนหน้า | ฮุซัยน์ อัชชาฟิอี |
ถัดไป | อะลี ศ็อบรี |
ดำรงตำแหน่ง 17 กุมภาพันธ์ 1964 – 26 มีนาคม 1964 | |
ประธานาธิบดี | ญะมาล อับดุนนาศิร |
ก่อนหน้า | ฮุซัยน์ อัชชาฟิอี |
ถัดไป | ซะกะริยา มุห์ยิดดีน |
ประธานสภาแห่งชาติอียิปต์ | |
ดำรงตำแหน่ง 21 กรกฎาคม 1960 – 20 มกราคม 1969 | |
ประธานาธิบดี | ญะมาล อับดุนนาศิร |
ก่อนหน้า | อับดุลละฏีฟ อัลบัฆดาดี |
ถัดไป | Mohamed Labib Skokeir |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | มุฮัมมัด อันวัร อัสซาดาต محمد أنور السادات 25 ธันวาคม ค.ศ. 1918(1918-12-25) อัลมุนูฟียะฮ์ รัฐสุลต่านอียิปต์ |
เสียชีวิต | 6 ตุลาคม ค.ศ. 1981(1981-10-06) (62 ปี) ไคโร ประเทศอียิปต์ |
ลักษณะการเสียชีวิต | ถูกลอบสังหาร |
ที่ไว้ศพ | อนุสรณ์สถานทหารนิรนาม |
พรรคการเมือง | พรรคประชาธิปัตย์แห่งชาติ |
การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น | สหภาพสังคมนิยมอาหรับ |
คู่สมรส |
|
บุตร | 7 |
ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยอะเล็กซานเดรีย |
ลายมือชื่อ | |
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
รับใช้ | อียิปต์ |
สังกัด | กองทัพหลวงอียิปต์ กองทัพอียิปต์ |
ประจำการ | 1938–1952 |
ยศ | พันเอก (ขณะดำรงตำแหน่ง) จอมพล (กิตติมศักดิ์) |
ในช่วงที่ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี 11 ปี เขาเปลี่ยนแปลงเส้นทางของอียิปต์ด้วยการละทิ้งจากหลักการทางการเมืองและเศรษฐกิจของลัทธิอันนาศิรหลายประการ จัดตั้งระบบหลายพรรคการเมืองใหม่ และดำเนินนโยบายเศรษฐกิจอินฟิตาห์ เขานำอียิปต์ในสงครามยมคิปปูร์ใน ค.ศ. 1973 เพื่อยึดคืนคาบสมุทรไซนายของอียิปต์ที่อิสราเอลครอบครองตั้งแต่สงครามหกวันใน ค.ศ. 1967 ทำให้เขากลายเป็นวีรบุรุษในอียิปต์และโลกอาหรับเพียงชั่วครู่ หลังจากนั้น เขามีส่วนในการเจรจากับอิสราเอลที่นำไปสู่การทำสนธิสัญญาสันติภาพอียิปต์–อิสราเอล ทำให้เขากับเมนาเฮมได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ ซึ่งทำให้อัสซาดาตกลายเป็นมุสลิมคนแรกที่ได้รับรางวัลโนเบล แม้ว่าปฏิกิริยาต่อสนธิสัญญาที่นำไซนายกลับคืนสู่อียิปต์โดยทั่วไปเป็นที่นิยมในชาวอียิปต์[3] สนธิสัญญานี้ถูกปฏิเสธจากอิควานัลมุสลิมีนในประเทศและฝ่ายซ้ายที่รู้สึกว่าอัสซาดาตล้มเลิกความพยายามในการรับรองรัฐปาเลสไตน์[3] นอกจากประเทศซูดานแล้ว โลกอาหรับและองค์การปลดปล่อยปาเลสไตน์ (PLO) คัดค้านความพยายามของอัสซาดาตที่จะสร้างสันติภาพต่างหากกับอิสราเอลอย่างมากโดยไม่ปรึกษาหารือล่วงหน้ากับรัฐอาหรับ[3] การที่เขาปฏิเสธที่จะไกล่เกลี่ยในเรื่องปัญหาปาเลสไตน์ของประเทศเหล่านั้น ทำให้อียิปต์ถูกถูกระงับสถานะสมาชิกสันนิบาตอาหรับใน ค.ศ. 1979 ถึง 1989[4][5][6][7] สนธิสัญญาสันติภาพเป็นหนึ่งในปัจจัยหลักที่นำไปสู่การลอบสังหารตัวเขา ณ วันที่ 6 ตุลาคม ค.ศ. 1981 ฝ่ายทหารที่นำโดยคอลิด อัลอิสลามบูลี เปิดฉากยิงอัสซาดาตด้วยปืนไรเฟิลอัตโนมัติในช่วงพาเหรดวันที่ 6 ตุลาคมในไคโร ทำให้เขาเสียชีวิต