เทพเจ้าอียิปต์โบราณ
From Wikipedia, the free encyclopedia
เทพเจ้าอียิปต์โบราณ เป็นเทพและเทพีที่ได้รับการเคารพบูชาในช่วงสมัยอียิปต์โบราณ ความเชื่อและพิธีกรรมเกี่ยวกับเทพเจ้าดังกล่าวก่อตัวเป็นแกนหลักของศาสนาอียิปต์โบราณ ซึ่งถือกำเนิดขึ้นในช่วงยุคก่อนประวัติศาสตร์ เทพเป็นตัวแทนของพลังธรรมชาติและปรากฏการณ์ต่างๆ และชาวอียิปต์ได้เคารพบูชาและเอาใจทวยเทพผ่านการเซ่นไหว้และพิธีกรรม เพื่อให้พลังเหล่านี้ยังคงทำงานต่อไปตามมาอัตหรือบัญชาจากสวรรค์ หลังจากการก่อตั้งรัฐอียิปต์ประมาณ 3100 ปีก่อนคริสตกาล อำนาจในการดำเนินการดังกล่าวถูกควบคุมโดยฟาโรห์ ซึ่งอ้างพระองค์ว่าทรงเป็นตัวแทนของเทพเจ้าและทรงเป็นผู้จัดการวิหารที่ประกอบพิธีกรรม
ลักษณะที่ซับซ้อนของเทพเจ้าถูกแสดงออกมาในตำนานและในความสัมพันธ์ที่สลับซับซ้อนระหว่างเทพเจ้า เช่น ความสัมพันธ์ในครอบครัว ความสัมพันธ์แบบกลุ่มและลำดับชั้นอย่างหลวม ๆ และการรวมกันของเทพเจ้าที่แยกจากกันเป็นหนึ่งเดียว รูปลักษณ์ที่หลากหลายของเทพในงานศิลปะ เช่น สัตว์ มนุษย์ สิ่งของ และการผสมผสานรูปแบบต่างๆ กัน ยังเกี่ยวถึงคุณลักษณะที่สำคัญของเทพเหล่านั้นผ่านสัญลักษณ์ด้วย
ในยุคต่างๆ เทพเจ้าทั้งหลายได้รับการกล่าวขานว่าทรงดำรงตำแหน่งสูงสุดในสังคมศักดิ์สิทธิ์ รวมถึงสุริยเทพรา เทพอามุนผู้ลึกลับ และเทพีไอซิสผู้เป็นพระมารดา เทพสูงสุดมักจะให้มีความเกี่ยวข้องกับการสร้างโลกและมักเกี่ยวข้องกับพลังแห่งชีวิตของดวงอาทิตย์ นักวิชาการบางคนโต้แย้งว่าชาวอียิปต์รับรู้ถึงอำนาจอันศักดิ์สิทธิ์หนึ่งเดียวที่อยู่เบื้องหลังทุกสิ่งและมีอยู่ในตัวเทพพระองค์อื่นทั้งหมด โดยอ้างอิงจากงานเขียนของชาวอียิปต์ ถึงกระนั้นก็ไม่เคยละทิ้งมุมมองที่นับถือพระเจ้าหลายพระองค์ดั้งเดิมที่มีต่อโลก เว้นแต่เป็นไปได้ว่าในช่วงสมัยของลัทธิอาเตนนิยมในศตวรรษที่ 14 ก่อนคริสต์ศักราช เมื่อศาสนาอย่างเป็นทางการมุ่งความสนใจไปที่เทพสุริยะที่เป็นนามธรรมเท่านั้น ซึ่งก็คือ เทพอาเตน
สันนิษฐานว่า เทพเจ้ามีอยู่ทั่วโลกสามารถมีอิทธิพลต่อเหตุการณ์ทางธรรมชาติและวิถีชีวิตของมนุษย์ ผู้คนมีปฏิสัมพันธ์กับพระองค์ในวิหารและศาลเจ้าด้วยเหตุผลส่วนตัว เช่นเดียวกับเป้าหมายที่ใหญ่กว่าของพิธีกรรมของรัฐ ชาวอียิปต์สวดอ้อนวอนขอความช่วยเหลือจากสวรรค์ ใช้พิธีกรรมเพื่อบังคับให้เทพเจ้าทำตาม และขอคำแนะนำจากพระองค์ และความสัมพันธ์ของมนุษย์กับเทพเจ้าเป็นส่วนสำคัญของสังคมอียิปต์