โคมไฟบังคับทิศ
อุปกรณ์ส่งสัญญาณภาพสำหรับการสื่อสารด้วยแสง / From Wikipedia, the free encyclopedia
โคมไฟบังคับทิศ[thai 1] (อังกฤษ: Directional Flashlight)[thai 1] หรือ โคมไฟสัญญาณ โคมไฟเอดิส โคมไฟมอร์ส (อังกฤษ: Signal lamp, Aldis lamp, Morse lamp[4]) เป็นอุปกรณ์ส่งสัญญาณภาพสำหรับการสื่อสารด้วยแสงโดยการกระพริบของโคมไฟ โดยปกติจะใช้ในการส่งรหัสมอร์ส แนวคิดเรื่องการกระพริบไฟเป็นแสงวับ (จุด) และแสงวาบ (ขีด) จากตะเกียงนี้ถูกนำมาใช้ครั้งแรกโดย กัปตัน ฟิลิป ฮาวเวิร์ด โคลอมบ์ แห่งราชนาวีอังกฤษในปี พ.ศ. 2410 ซึ่งเขาออกแบบด้วยการใช้แสงไลม์ไลท์ (ไฟแก๊ส) ในการส่องสว่าง และชุดรหัสที่เขาใช้ในการส่งก็ไม่เหมือนกับรหัสมอร์ส ต่อมาระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง นายทหารสื่อสารของฝ่ายเยอรมนีได้ใช้เครื่องส่งสัญญาณแบบออปติคอลมอร์สที่เรียกว่า Blinkgerät ซึ่งมีระยะในการส่งไกลถึง 8 กิโลเมตร (5 ไมล์) ในเวลากลางคืน โดยใช้ตัวกรองแสงสีแดงเพื่อหลีกเลี่ยงการมองเห็นการสื่อสารดังกล่าว
โคมไฟบังคับทิศสมัยใหม่จะสร้างพัลส์ของแสงที่โฟกัส ไม่ว่าจะด้วยการเปิดและปิดบาดเกล็ดที่ติดอยู่หน้าโคมไฟ หรือโดยการเอียงกระจกเว้า ซึ่งยังคงใช้งานมาจนถึงปัจจุบันในเรือเดินทะเลและสำหรับไฟสัญญาณการบินในหอควบคุมจราจรทางอากาศ โดยเป็นอุปกรณ์สำรองในกรณีที่วิทยุของเครื่องบินขัดข้องจนไม่สามารถสื่อสารได้