กติกาสัญญาไตรภาคี
From Wikipedia, the free encyclopedia
กติกาสัญญาไตรภาคี (อังกฤษ: Tripartite Pact, ญี่ปุ่น: 日独伊三国間条約; ทับศัพท์: นิชิโดะกุนิ ซังโงะกุกัง โจยะกุ) หรือ กติกาสัญญาเบอร์ลิน เป็นความตกลงทางการทหาร ทำขึ้นระหว่าง นาซีเยอรมนี, ราชอาณาจักรอิตาลี และ จักรวรรดิญี่ปุ่น ในปี ค.ศ. 1940 ซึ่งถือเป็นจุดกำเนิดของพันธมิตรฝ่ายอักษะ ซึ่งภายหลังก็ได้มีอีกหลาย ๆ ชาติร่วมลงนามในกติกาสัญญารูปแบบเดียวกันนี้ อันได้แก่ ฮังการี (20 พฤศจิกายน 1940), โรมาเนีย (23 พฤศจิกายน 1940), บัลแกเรีย (1 มีนาคม 1941) และ ยูโกสลาเวีย (25 มีนาคม 1941) ต่อมาการรัฐประหารในเบลเกรด เป็นตัวจุดชนวนให้อิตาลีและเยอรมนี เข้ารุกรานยูโกสลาเวีย (ตลอดจน บัลแกเรีย และ ฮังการี) ซึ่งการรุกรานครั้งนี้ทำให้รัฐอิสระโครเอเชีย ยอมเข้าร่วมฝ่ายอักษะในวันที่ 15 มิถุนายน 1941
ข้อมูลเบื้องต้น กติกาสัญญาเบอร์ลิน, ประเภท ...
กติกาสัญญาเบอร์ลิน | |
---|---|
โยอาคิม ฟ็อน ริบเบินทร็อพ แห่งเยอรมนี, กาลีซโซ ชิอาโน แห่งอิตาลี และ ซาบูโร คูรูซุ แห่งญี่ปุ่น ในกติกาสัญญาไตรภาคี | |
ประเภท | พันธมิตรทางทหาร |
วันลงนาม | 27 กันยายน ค.ศ. 1940 |
ที่ลงนาม | เบอร์ลิน ไรช์เยอรมัน |
ผู้ลงนาม | โยอาคิม ริบเบนทรอพ กาลีซโซ ชิอาโน ซาบูโร คูรูซุ |
ภาคี | ไรช์เยอรมัน อิตาลี จักรวรรดิญี่ปุ่น เข้าร่วมภายหลัง: โรมาเนีย สโลวาเกีย บัลแกเรีย ยูโกสลาเวีย โครเอเชีย |
ปิด
บทความนี้เกี่ยวกับขั้วอำนาจในสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ดูที่ ไตรภาคี