ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2520
From Wikipedia, the free encyclopedia
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2520 เป็นหนึ่งในฤดูกาลที่มีกิจกรรมของพายุหมุนเขตร้อนน้อย มีพายุโซนร้อนก่อตัวและได้รับชื่อเพียง 19 ลูก เป็นหนึ่งในสามฤดูกาลของพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิกในยุคภาพถ่ายดาวเทียม (ตั้งแต่ พ.ศ. 2503) ที่ไม่ผลิตพายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 เลย (ต่อจากฤดูพายุไต้ฝุ่น พ.ศ. 2517 และตามด้วยฤดูพายุไต้ฝุ่น พ.ศ. 2560) โดยดำเนินอยู่ภายในปี พ.ศ. 2520 แต่พายุหมุนเขตร้อนส่วนใหญ่มีแนวโน้มก่อตัวขึ้นภายในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ ระหว่างเดือนมิถุนายนถึงเดือนตุลาคม วันเหล่านี้ถือเป็นธรรมเนียมในการกำหนดขอบเขตของแต่ละฤดูกาล เมื่อพายุหมุนเขตร้อนก่อตัวขึ้นภายในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2520 | |
---|---|
แผนที่สรุปฤดูกาล | |
ขอบเขตฤดูกาล | |
ระบบแรกก่อตัว | 10 มกราคม พ.ศ. 2520 |
ระบบสุดท้ายสลายตัว | 3 มกราคม พ.ศ. 2521 |
พายุมีกำลังมากที่สุด | |
ชื่อ | เบ็บ |
• ลมแรงสูงสุด | 205 กม./ชม. (125 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) |
• ความกดอากาศต่ำที่สุด | 905 hPa (มิลลิบาร์) |
สถิติฤดูกาล | |
พายุดีเปรสชันทั้งหมด | 26 ลูก |
พายุโซนร้อนทั้งหมด | 20 ลูก |
พายุไต้ฝุ่น | 11 ลูก |
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น | 1 ลูก (ไม่เป็นทางการ) |
ผู้เสียชีวิตทั้งหมด | ทางตรง 143 คน, ทางอ้อม 47 คน |
ความเสียหายทั้งหมด | ไม่ทราบ |
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก 2518, 2519, 2520, 2521, 2522 |
ขอบเขตของบทความนี้จำกัดเฉพาะบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกที่อยู่เหนือเส้นศูนย์สูตร ทางฝั่งตะวันตกของเส้นแบ่งเขตวันสากล ส่วนพายุใดที่ก่อตัวขึ้นทางฝั่งตะวันออกของเส้นดังกล่าวจะเรียกว่า พายุเฮอร์ริเคน (ดูที่ ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแปซิฟิก พ.ศ. 2520) ในช่วงเวลานี้ พายุใดที่ทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อนในมหาสมุทรตะวันตกจะได้รับชื่อจากศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม ส่วนพายุดีเปรสชันเขตร้อนใดที่ก่อตัวขึ้นในแอ่งนี้จะได้รับการกำหนดหมายเลขและเติมตัวอักษร "W" ต่อท้ายเป็นรหัสเรียก ส่วนพายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกใดที่ก่อตัวขึ้นหรือเคลื่อนตัวเข้าไปภายในพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ พายุลูกนั้นจะได้รับชื่อจากสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ หรือ PAGASA ด้วย ด้วยเหตุนี้พายุเพียงหนึ่งลูก อาจมีชื่อถึงสองชื่อก็ได้