İç grup ve dış grup
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sosyoloji ve sosyal psikolojide, iç gruplar, bir kişinin kendisini psikolojik olarak özdeşleştirdiği toplumsal gruplardır. Dış gruplar ise tersine, bireyin kendini özdeşleştirmediği toplumsal gruplardır. İnsanlar; akran grupları, aileler, spor takımları, siyasi partiler, cinsiyetler, dinler veya milletlerle kendini özdeşleştirebilir. Toplumsal gruplarla ve kategorilerle psikolojik olarak özdeşleşme ile çeşitli olgular arasında ilişkiler bulgulanmıştır.
İç grup ve dış grup kavramlarının kullanımı, sosyal kimlik teorisini formüle etme çalışmaları sırasında Henri Tajfel ve arkadaşları tarafından popüler hale getirilmiştir. İç grup ve dış grup kategorilerinin önemi, minimal grup paradigması adı verilen bir yöntem kullanılarak belirlenmektedir. Tajfel ve meslektaşları, yaptıkları çalışmalarda, insanların belli bir tabloyu daha fazla beğenme gibi keyfi veya uydurulmuş özellikler temelinde oluşturulan gruplaştırmalarda bile dakikalar içinde kendi grubundan olanları diğerlerine tercih etme, kendi grubunu kayırma gibi eğilimleri ortaya çıkarabildiklerini bulgulamışlardır.[1][2][3][4]