Groove (müzik)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Müzikte groove, itici bir ritimde veya "swing" hissinde değişen desenin bir etkisinin ("hissi") duygusudur. Cazda, bir grubun ritim bölümünün (örneğin davul, elektro bas veya kontrbas, gitar ve klavyeler) çaldığı müziğin etkileşimiyle yaratılan, ısrarla tekrarlanan ritmik birimlerin kalitesi olarak hissedilebilir. Groove, popüler müziğin önemli bir özelliğidir ve salsa, rock, soul, funk ve fusion gibi birçok türde bulunabilir.
Daha geniş bir etnomüzikolojik perspektiften bakıldığında, groove, "dinleyiciyi kendine çekmeye çalışan, ayırt edici, düzenli ve çekici bir şekilde sürdürülen, tanımlanamayan ancak düzenli bir şey duygusu" olarak tanımlandı.[2] Müzikologlar ve diğer akademisyenler, 1990'lardan beri "groove" kavramını analiz ediyorlar. Bir "groove"un "ritmik kalıplama anlayışı" veya "hissetme" ve "dikkatle hizalanmış eşzamanlı ritmik kalıplardan" ortaya çıkan "hareket halindeki bir döngünün" dinleyiciler tarafında "sezgisel bir duygusu" olduğunu iddia ettiler. Kavram, genellikle Afrika kökenli füzyonlara ve dans müziklerine eşlik eden ostinato türleri ile ilişkilendirilebilir (örneğin, Afrikalı-Amerikalı, Afro-Kübalı, Afro-Brezilyalı, vb.).[2]
Terim genellikle hareket etme veya dans etme isteği uyandıran ve zevkli bir şekilde "groove" (cinsel çağrışımları da olan bir kelime) yapan müzik performanslarına uygulanır.[2] "in the groove" ifadesi (caz standardında olduğu gibi), 1936'dan 1945'e kadar, swing döneminin zirvesinde, birinci sınıf caz performanslarını tanımlamak için yaygın olarak kullanıldı. 1940'larda ve 1950'lerde, groove genellikle müzikal "rutin, tercih, stil [veya] zevk kaynağı" anlamına gelir.[2]