Mohorovičić süreksizliği
Dünya'nın kabuğu ve manto arasındaki sınır / From Wikipedia, the free encyclopedia
Mohorovičić süreksizliği genellikle Moho olarak adlandırılır,[1] Dünya'nın kabuğu ve manto arasındaki sınırdır. Değişen kaya yoğunluklarından geçerken sismolojik dalgaların hızındaki belirgin değişiklikle tanımlanır.[2]
Moho neredeyse tamamen litosfer içinde yer alır.[3] Sadece okyanus ortası sırtların altında litosfer-astenosfer sınırını tanımlar. Mohoroviçiç süreksizliği okyanus tabanının 5 ila 10 kilometre (3-6 mi) altında ve tipik kıta kabuklarının 20 ila 90 kilometre (10 ila 60 mi) altında, ortalama 35 kilometre (22 mi) ile. Ünlü Hırvat sismolog Andrija Mohoroviçiç ‘in adını taşıyan Moho hem okyanus kabuğunu hem de kıta kabuğunu altta yatan mantodan ayırıyor. Mohoroviçiç süreksizliği ilk olarak 1909'da Mohoroviçiç tarafından, sığ odaklı depremlerden sismogramların Dünya'nın yüzeyine yakın bir yol izleyen diğerinin yüksek bir şekilde kırıldığını gözlemlediğinde görüldü. Hız ortamı.[4]