Topoğrafik çıkıntı
From Wikipedia, the free encyclopedia
Topoğrafyada çıkıntı, bir dağ ya da tepenin zirvesinin yüksekliğini, onu çevreleyen en düşük kontur çizgisi arasındaki dikey mesafeyle tanımlamaktadır, ancak daha yüksek bir zirve içermemektedir. Bu, bir zirvenin bağımsızlığının ölçüsüdür. Bir zirveye ait anahtar sütun, bu kontur çizgisinde benzersiz bir noktadır ve ana tepe, çeşitli objektif kriterlere göre seçilen daha yüksek bir dağdır.