Βασίλειο της Σικελίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Βασίλειο της Σικελίας, με έτος ίδρυσης το 1130, υπό τον Ροζέ Β΄ ντε Ωτβίλ (μέσω της ένωσης της Κομητείας της Σικελίας και του Δουκάτου της Απουλίας) και διάρκεια έως τις αρχές του 19ου αιώνα με λιγότερη ή περισσότερη κυβερνητική ανεξαρτησία (την οποία διαφύλασσε μέσω της παρουσίας του Κοινοβούλιο το οποίο είχε έδρα το Παλέρμο), θεωρείται από αρκετούς ειδικούς ως το πρότυπο ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους.[1][2][3][4][5][6][7][8][9]
Γρήγορες Πληροφορίες
Βασίλειο της Σικελίας Regnum Siciliae (λατ.) Regnu di Sicilia (σικελ.) Regno di Sicilia (ιταλ.) | ||||||
Προσωπικές ενώσεις με:
την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (1220–1250) το Στέμμα της Αραγωνίας (1282–1517 ) το Βασίλειο της Ισπανίας (1516–1713) το Δουκάτο της Σαβοΐας (1713–1720) τη Μοναρχία των Αψβούργων (1720–1735) το Βασίλειο της Νάπολης (1735–1816) | ||||||
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
Το Βασίλειο της Σικελίας όπως υφίστατο στο θάνατο του ιδρυτή του Ρογήρου Β΄ της Σικελίας το 1154. | ||||||
Πρωτεύουσα | Παλέρμο (1130–1816) | |||||
Πολίτευμα | Φεουδαρχική μοναρχία | |||||
Βασιλιάς | ||||||
- | 1130–1154 | Ρογήρος Β΄ | ||||
- | 1266–1282 | Κάρολος ο Ανδεγαυός | ||||
- | 1759–1816 | Φερδινάνδος Α΄ | ||||
Ιστορία | ||||||
- | Στέψη του Ρογήρου | 1130 | ||||
- | Σικελικός Εσπερινός | 1282 | ||||
- | Δύο Σικελίες | 1816 | ||||
Σήμερα | Ιταλία Μάλτα Τυνησία Λιβύη Ελλάδα | |||||
Κλείσιμο