Μενσεβίκοι
ρώσικο σοσιαλιστικό ρεύμα / From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Μενσεβίκοι ήταν ρωσικό σοσιαλιστικό ρεύμα προερχόμενο από τον Μαρξισμό, το οποίο αρχικώς δημιουργήθηκε από την μειοψηφική παράταξη του Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (POSDR) κατά την διαίρεση του συγκεκριμένο κόμματος στο Β΄ Συνέδριο του Λονδίνου το 1903.
Ο όρος menchevik (στα ρώσικα меньшевик) προήλθε από το menchinstvo (στα ρώσικα меньшинство) που σήμαινε «μειοψηφία». Αντιτίθονταν στους Μπολσεβίκους (большевик, από το bolchinstvo, большинство, το οποίο σήμαινε «πλειοψηφία»), οι οποίοι και οδήγησαν στην ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης. Ο όρος της «μειοψηφίας» προήλθε από το αποτέλεσμα μιας εκλογικής διαδικασίας, η οποία πραγματοποιήθηκε αναφορικά με το ζήτημα της οργάνωσης και στρατηγικής. Συγκεκριμένα, οι Μπολσεβίκοι υπό την ηγεσία του Λένιν υποστήριζαν την οργάνωση ενός κόμματος στελεχών, το οποίο θα αποτελείτο από ενεργούς επαναστάτες, σε αντίθεση με την ιδεολογία των Μενσεβίκων, οι οποίοι, με επικεφαλής τον Γιούλι Μάρτοφ, οραματίζονταν ένα λαϊκό κόμμα, η ένταξη στο οποίο ήταν ανοιχτή στο ευρύτερο κοινό.
Ωστόσο, παρά το γεγονός πως η παράταξη των Μπολσεβίκων κατείχε την πλειοψηφία εντός POSDR του 1903, παρέμενε μειοψηφούσα επί της πολιτικής σκηνής έως την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917. Πράγματι, το 1905, υπήρχαν 8.000 Μπολσεβίκοι εντός των παράνομων οργανώσεων σε σύγκριση με τους 12.000 Μενσεβίκους, κατά την διάρκεια της ίδιας περιόδου. Ταυτόχρονα, οι σοσιαλιστές-επαναστάτες ήσαν πολυπληθέστεροι.[1]