Xurgaketa-espektroskopia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Xurgapen-espektroskopia erradiazioen xurgapena neurtzen duten teknika espektroskopikoei dagokie, maiztasunaren edo uhin-luzeraren arabera, lagin batekin duen elkarrekintza dela eta. Laginak eremu erradiatzailetik energia xurgatzen du; hau da, fotoiak. Xurgapenaren intentsitatea maiztasunaren arabera aldatzen da, eta aldakuntza hori xurgapen espektroa da. Xurgapen-espektroskopia espektro elektromagnetiko osoan egiten da.
Xurgapen-espektroskopia kimika analitikoko tresna gisa erabiltzen da lagin batean substantzia jakin baten presentzia zehazteko eta, kasu askotan, dagoen substantzia kopurua kuantifikatzeko. Espektroskopia infragorria eta ultramore-ikusgarria bereziki ohikoa da aplikazio analitikoetan. Xurgapen-espektroskopia fisika molekular eta atomikoaren azterketetan ere erabiltzen da, espektroskopia astronomikoa eta teledetekzioa.
Xurgapen-espektroak neurtzeko, planteamendu esperimental ugari daude. Antolamendu ohikoena lagin batera sortutako erradiazio-izpi bat zuzentzea, eta bertatik igarotzen den erradiazio-intentsitatea detektatzea da. Igorritako energia xurgapena kalkulatzeko erabil daiteke. Iturria, laginaren antolaketa eta detektatzeko teknika nabarmen aldatzen dira maiztasun-barrutiaren eta esperimentuaren helburuaren arabera.
Hauek dira xurgapen-espektroskopia mota nagusiak[1]:
Ezetz | Erradiazio elektromagnetikoa | Mota espektroskopikoa |
---|---|---|
1 | X izpiak | X izpien xurgapen espektroskopia |
bi | ultramorea: ikusgai | UV-vis xurgapen espektroskopia |
3 | Infragorriak | infragorrien xurgapen espektroskopia |
4 | Mikrouhin-labea | mikrouhinen xurgapen espektroskopia |
5 | irrati-uhina | Elektronien spin-erresonantzia-espektroskopia
Erresonantzia Magnetiko Nuklear Espektroskopikoa |