آسیای صغیر
شبهجزیرهای میان قارههای آسیا و اروپا / From Wikipedia, the free encyclopedia
آسیای صغیر، آسیای کوچک یا آسیانا نام منطقه ای تاریخی در غرب شبه جزیره آناتولی بود که از شمال با ناحیه بیثیتی، از جنوب با دریای مدیترانه، از غرب با دریای اژه و از شرق با گالاتیا هممرز بود.[1][2][3][4][5]مهمترین شهر های آسیای صغیر در عهد باستان شامل پرگامون، رودس و افسوس بودند.
این ناحیه تاریخی در ابتدا با حکومت محلی مستقلی با نام پادشاهی لیدیه اداره میشد، سپس تحت قیومیت امپراطوری ایران در زمان دودمان هخامنشی قرار گرفت که بعد از نزدیک به دو قرن به دست اسکندر کبیر مقدونی گشوده شد و بعدها تحت سلطه امپراطوری سلوکیان قرار گرفت تا اینکه به دست جنگ سالاران جمهوری روم فتح گردید و به یک استان رومی به نام آسیانا مبدل گشت و تا سالها تحت سیطره قیصران روم و سپس روم شرقی باقی ماند که در نهایت در اواخر عهد باستان به دست شاهان عثمانی افتاد.