خط عربی
From Wikipedia, the free encyclopedia
خط عربی یک سامانه نوشتاری است که برای نوشتن زبان عربی و دیگر زبانهای خاورمیانه و شبه قاره هند، همچون: فارسی، اردو، کردی،گیلکی، سندی، بلوچی، کشمیری، طبری و ترکی آذربایجانی (در ایران) بهکار میرود. در گذشته برای نوشتن زبان ترکی عثمانی نیز کاربرد داشت. خط عربی، دومین سامانهٔ نوشتاری پرکاربرد جهان از جهت شمار کشورها و سومین از جهت شمار کاربران پس از خط لاتین و نویسههای چینی است. خط عربی، افزون بر نوشتار، اشاره به شیوههای زیباشناختی هنری و کاربردی آن نیز دارد و جزو هنر اسلامی است.
اطلاعات اجمالی خط عربی, نوع ...
خط عربی | |
---|---|
نوع | ابجد سپس الفبا |
زبانها | پایینتر را بنگرید. |
دورهٔ زمانی | از سدهٔ چهارم میلادی تا کنون[1] |
سامانهٔ مادر | |
سامانهٔ فرزند | انکو (خط غیررسمی و نوبنیاد در گینه و ساحل عاج و مالی) خط تهانا (مالدیو) خط حنیفی روهینگیا (برمه) خط فارسی |
ایزو ۱۵۹۲۴ | Arab, 160 |
جهت | راست به چپ |
مخفف یونیکد | Arabic |
دامنه یونیکد |
|
بستن
اطلاعات بیشتر گسترهٔ کاربرد خط عربی و خط عربی-فارسی در جهان ...
گسترهٔ کاربرد خط عربی و خط عربی-فارسی در جهان | ||
---|---|---|
کشورهای دارای این خط: | ||
→ | تنها خط رسمی | |
→ | خط رسمی در کنار دیگر خطها | |
→ | خط رسمی در پارهای از مناطق یک کشور (چین، هند، تانزانیا) یا خط رسمی درجه دو برای نوشتن زبان رسمی (مالزی، تاجیکستان) |
بستن