پلاک پییر
From Wikipedia, the free encyclopedia
پلاکهای پییر یا لکه های پی یری (انگلیسی: Peyer's patches) یا بهاختصار PP که بدان ندولهای لنفوئیدی متراکم نیز میگویند، فولیکولهای لنفاوی منظمی در بافت رودهها هستند که معمولاً در بخشهای انتهایی روده باریک، بهویژه در تهیروده و درازروده و گاهی نیز در دوازدهه یافت میشود.[1]
پلاک پییر | |
---|---|
جزئیات | |
شناسهها | |
لاتین | noduli lymphoidei aggregati |
MeSH | D010581 |
TA98 | A05.6.01.014 A05.7.02.009 |
TA2 | 2960, 2978 |
TH | H3.04.03.0.00020 |
FMA | 15054 |
ویژگی این پلاکها که در بافت پوششی روده قرار دارند، اپیتلیوم مرتبط با فولیکول (FAE) است که سرتاسر فولیکولهای لنفوئیدی را میپوشاند[2] و از اپیتلیوم معمولی پرزهای روده متفاوت است، چرا که نسبت به آن سلولهای گابلت کمتری داراست[3] و در نتیجه لایهٔ موکوسیاش نازکتر است[4] و علاوه بر اینها دارای سلولهای تخصصی M یا سلولهای میکروفولد است که کارشان، جذب و انتقال آنتیژن از مجرای روده باریک است.[2]
بیشترین میزان این پلاکها در سن ۱۰ الی ۱۵ سالگی در بدن یافت میشود و با افزایش سن، از تعداد آنها کاسته میشود.[1]