Alzamento de Pascua
Rebelión en Irlanda en 1916 / From Wikipedia, the free encyclopedia
O Alzamento de Pascua (en gaélico: Éirí Amach na Cásca)[1] foi unha rebelión que tivo lugar en Irlanda durante a Pascua de 1916. O alzamento foi un intento de republicanos irlandeses co obxectivo de rematar co dominio británico en Irlanda e establecer unha República Irlandesa nun momento no que o Imperio Británico estaba inmerso na primeira guerra mundial. Foi a sublevación máis significativa que houbo en Irlanda tras a rebelión irlandesa de 1798.
Alzamento de Pascua | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Sackville Street (actual O'Connell Street) en Dublín, logo do Alzamento. | |||||||
| |||||||
Belixerantes | |||||||
Irmandade Republicana Irlandesa Voluntarios Irlandeses Exército Cidadán Irlandés Liga das Mulleres Fusileiros Hibernios Soldados de Irlanda |
Exército Británico Policía Metropolitana de Dublín Policía Real Irlandesa | ||||||
Líderes | |||||||
Patrick Pearse James Connolly |
Xeneral de brigada W. H. M. Lowe Xeneral Sir John Grenfell Maxwell | ||||||
Forzas en combate | |||||||
1.250 en Dublín, c. 2-3.000 habitantes, mais tiveron pouca ou ningunha participación nos combates |
16.000 soldados e 1.000 policías armados en Dublín ata ao final da semana. | ||||||
Baixas | |||||||
64 mortos 16 executados un número indeterminado de feridos |
132 mortos 397 feridos |
Organizado polo Consello Militar da Irmandade Republicana Irlandesa,[2] o alzamento durou dende o luns santo do 24 de abril ata o 30 de abril de 1916. Membros dos Voluntarios Irlandeses, liderados polo profesor e avogado Patrick Pearse, xunto co pequeno Exército Cidadán Irlandés de James Connolly e mais 200 membros da Liga das Mulleres, tomaron lugares clave en Dublín e proclamaron unha República Irlandesa independente de Gran Bretaña. Houbo algunhas accións máis noutras partes de Irlanda aínda que foron de escasa relevancia, agás o ataque aos barracóns da Policía Real Irlandesa en Ashbourne, no condado de Meath.
O Alzamento foi sufocado tras sete días de loita, e os seus líderes foron sometidos a consellos de guerra e posteriormente executados, pero tiveron éxito en facer que os políticos irlandeses volvesen a tomar en consideración unha vía de republicanismo irlandés a través das armas.
O acontecemento acostuma interpretarse como o momento clave do proceso de independencia irlandesa, aínda que tamén marcou a división entre republicanismo e nacionalismo irlandés, que ata o momento aceptara a promesa dunha autonomía limitada baixo a coroa británica. Tal autonomía fora plasmada na terceira Home Rule en Irlanda, aprobada en 1914 e suspendida durante a primeira guerra mundial.