Johannes van den Bosch
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Johannes van den Bosch (ur. 2 lutego 1780, zm. 28 stycznia 1844) – holenderski wojskowy i polityk.
Data urodzenia |
2 lutego 1780 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci |
28 stycznia 1844 | ||
Odznaczenia | |||
|
Służył kilka lat w oddziałach holenderskich stacjonujących w Indiach Wschodnich. Krytykował nieskuteczną, jego zdaniem zbyt liberalną politykę wobec tej kolonii. W 1827 przedłożył rządowi projekt zmian mający doprowadzić do bardziej zyskownej eksploatacji owej posiadłości[1]. W 1830 został mianowany gubernatorem generalnym (był nim do 1833)[2]. Stworzył system culturstelsel, którego efektem była skrajna eksploatacja Jawy[3]. Aby można było sprawniej realizować jego założenia doprowadził do budowy wielu nowych dróg, stworzył także wiele plantacji kawy i magazynów do jej przechowywania[4]. W uznaniu zasług (w latach 1830–1877 firmowana przezeń polityka przyniosła 837 mln guldenów zysku) otrzymał tytuły barona (1835) i hrabiego (1839)[5].
Pełnił funkcję ministra kolonii (1834–1840), wchodził w skład Tweede Kamer (1842–1844).
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Wojskowego Wilhelma (8 lipca 1815) oraz Komandorią (15 października 1828) i Krzyżem Wielkim (26 marca 1831) Orderu Lwa Niderlandzkiego.