พระเจ้าราชาธิราช
From Wikipedia, the free encyclopedia
สำหรับพงศาวดารมอญซึ่งมีการแปลเป็นภาษาพม่าและภาษาไทย ดูที่ ราชาธิราช
พระเจ้าราชาธิราช (มอญ: ရာဇာဓိရာတ်[note 1]; พม่า: ရာဇာဓိရာဇ်, เสียงอ่านภาษาพม่า: [jàzàdəɹɪ̀ʔ] หรือ [jàza̰dəɹɪ̀ʔ] หย่าซาดะยิต; ค.ศ. 1368–1421) มีพระนามเดิมว่า พญาน้อยหรือมังสุระมณีจักร์[1] (พม่า: ဗညားနွဲ့, [bəɲá nwɛ̰]) ทรงเป็นกษัตริย์มอญแห่งราชอาณาจักรหงสาวดี ระหว่างปี ค.ศ. 1384–1421 (พ.ศ. 1927–1964) ซึ่งได้รับการนับถือว่าเป็นหนึ่งในกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์มอญและพม่า พระองค์ประสบความสำเร็จในการรวบรวมดินแดนที่พูดภาษามอญทั้ง 3 แห่งในพม่าตอนล่างให้เป็นเอกภาพ และสามารถต้านทานการรุกรานของอาณาจักรอังวะซึ่งเป็นอาณาจักรของกลุ่มชนที่พูดภาษาพม่าในพม่าตอนบนไว้ได้ในช่วงสงครามสี่สิบปี (ค.ศ. 1385–1424)
ข้อมูลเบื้องต้น ราชาธิราช ရာဇာဓိရာဇ်, กษัตริย์แห่งหงสาวดี ...
ราชาธิราช ရာဇာဓိရာဇ် | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระบรมรูปของพระเจ้าราชาธิราชที่Kamawet รัฐมอญ | |||||
กษัตริย์แห่งหงสาวดี | |||||
ครองราชย์ | 4 มกราคม ค.ศ. 1384 – ป. ธันวาคม ค.ศ. 1421 | ||||
ราชาภิเษก | 5 มกราคม ค.ศ. 1384 | ||||
ก่อนหน้า | พระยาอู่ | ||||
ถัดไป | พญาธรรมราชา | ||||
อัครมหาเสนาบดีร่วม | สมิงชีพราย (1384–1388) ยัตซา (1388–1413) เทียนมานียุต (1388–1421) | ||||
พระราชสมภพ | 28 มกราคม ค.ศ. 1368 วันศุกร์ ขึ้น 8 ค่ำ เดือนดะโบ่-ดแว มรันมาศักราช 729 โดนวู่น อาณาจักรเมาะตะมะ | ||||
สวรรคต | 29 ธันวาคม ค.ศ. 1421 (53 พรรษา) วันจันทร์ ขึ้น 7 ค่ำ เดือนดะโบ่-ดแว มรันมาศักราช 783 Kama Thamein Paik อาณาจักรหงสาวดี | ||||
ฝังพระศพ | พะโค | ||||
ชายา | ตะละแม่ท้าว (1383–1390) พระนางปิยราชเทวี (1383–1392; อัครมเหสี) Yaza Dewi (1392–1421; หัวหน้า) Lawka Dewi (1392–1421) Thiri Maya Dewi Mi U-Si (1392–1421) | ||||
พระราชบุตร กับพระองค์อื่น ๆ... | พ่อลาวแก่นท้าว พญาธรรมราชา พญารามที่ 1 พญาเกียรติ์ Binnya Set พระนางเชงสอบู | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | หงสาวดี (ฟ้ารั่ว) | ||||
พระราชบิดา | พระยาอู่ | ||||
พระราชมารดา | พระนางสิริมายาเทวี | ||||
ศาสนา | พุทธเถรวาท |
ปิด
บทความนี้มีอักษรพม่า หากอุปกรณ์ของคุณไม่สามารถเรนเดอร์อักษรนี้ได้ คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม, อักษรพิเศษ, กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่น ๆ แทนที่อักษรพม่า