Авечкагадоўля
Галіна жывёлагадоўлі па разьвядзеньні авечак. / From Wikipedia, the free encyclopedia
Авечкагадоўля — галіна жывёлагадоўлі па разьвядзеньні авечак.
Дае сыравіну для лёгкай прамысловасьці (аўчыну, воўну і смушак) і харчовыя прадукты (бараніну, лой і малако). Найбольш каштоўная сыравіна — тонкая і паўтонкая воўна, зь якой вырабляюць шарсьцяныя тканіны. Існуе некалькі дзясяткаў пародаў авечак і 4 асноўныя кірункі авечкагадоўлі: тонкарунны, паўтонкарунны, паўгрубашэрсны і грубашэрсны. Апошні кірунак падзяляецца на: смушкавы, футравы, мяса-воўнавы, мяса-воўна-малочны і мяса-сальны. На 1996 год у краінах Эўропы гадавалі пераважна паўтонкарунныя пароды авечак (Баўгарыя, Вялікабрытанія, Данія, Ірляндыя і Нарвэгія) і тонкарунныя (Вугоршчына, Румынія і Францыя). У Кітаі і Манголіі пераважалі грубашэрсныя пароды. У краінах Сярэдняй Азіі, Аўганістане і Паўднёвай Афрыцы было разьвіта каракуляводзтва. У Аргентыне пераважалі паўтонкарунныя авечкі, ва Ўругваі — помесі, у ЗША — кароткашэрсныя. Найбольшае пагалоўе авечак засяроджвалася ў Аўстраліі, Аргентыне, Новай Зэляндыі, Уругваі, ЗША і Паўднёвай Афрыцы (звыш паловы сусьветнай вытворчасьці воўны). У сумежных зь Беларусьсю краінах найбольшае пагалоўе было ў Расеі (Паўночны Каўказ і Паволжа) і ва Ўкраіне. Па колькасьці авечак і вытворчасьці воўны 1-е месца ў сьвеце займала Аўстралія. Па экспарце бараніны і вытворчасьці найбольш высокаякаснай воўны — Новая Зэляндыя, дзе пераважала авечкагадоўля мяса-воўнавых і паўтонкарунных пародаў[1].