Наваградзкае ваяводзтва (1921—1939)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Нава́градзкае ваяво́дзтва (па-польску: Województwo Nowogródzkie) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў міжваеннай Польскай Рэспубліцы з цэнтрам у Наваградку. Буйныя гарады: Баранавічы, Ліда, Нясьвіж, Стоўпцы. Утворана паводле закону (палажэньня) ад 4 лютага 1921 году.[1]
- Гэта артыкул пра ваяводзтва Польшчы ў міжваенны пэрыяд. Калі вам патрэбны артыкул пра ваяводзтва Вялікага княства Літоўскага, глядзіце артыкул Наваградзкае ваяводзтва.
Quick Facts Агульныя зьвесткі, Краіна ...
Наваградзкае ваяводзтва | |
(Województwo nowogródzkie) | |
Герб | |
Агульныя зьвесткі | |
---|---|
Краіна | Польшча |
Статус | ваяводзтва |
Уваходзіць у | Польшча |
Адміністрацыйны цэнтар | Наваградак |
Улучае | 10 паветаў (1922), 8 паветаў (1929) |
Найбольшы горад | Наваградак, Слонім, Ліда |
Дата ўтварэньня | 4 лютага 1921 |
Дата скасаваньня | 4 сьнежня 1939 |
Насельніцтва (1931) | 1057,2 тыс. |
Шчыльнасьць | 46 чал./км² |
Плошча | 22 966 (1931) км² (6%) |
Вышыня па-над узр. м. · найвышэйшы пункт | 324 м |
Месцазнаходжаньне Наваградзкага ваяводзтва | |
Мапа Наваградзкага ваяводзтва | |
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы |
Close