Руская палярная экспедыцыя
From Wikipedia, the free encyclopedia
Руская палярная экспедыцыя 1900—1902 гадоў была падрыхтавана Імператарскай Акадэміяй навук і мела асноўнай мэтай даследаванне часткі Паўночнага Ледавітага акіяна на поўнач ад Новасібірскіх астравоў і пошук легендарнай Землі Саннікава. Першае акадэмічнае прадпрыемства Расіі ў водах Ледавітага акіяна, здзейсненае на ўласным судне[1].
Руская палярная экспедыцыя | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Шхуна «Зара» у льдах. Малюнак удзельніка экспедыцыі | |||||||||||
| |||||||||||
Склад | |||||||||||
20 чалавек, у тым ліку:
| |||||||||||
Маршрут | |||||||||||
Плаванне «Зары» ў навігацыю 1901 года, маршруты Толя і ратавальнай экспедыцыі Калчака 1903 гады | |||||||||||
Дасягненні | |||||||||||
| |||||||||||
Страты | |||||||||||
|
Кіраваў экспедыцыяй рускі геолаг і палярны даследчык барон Эдуард Васільевіч Толь.
Адным з супрацоўнікаў і найбліжэйшым памагатым Толя быў малады даследчык, лейтэнант Імператарскага флота Аляксандр Васільевіч Калчак, будучы Вярхоўны кіраўнік Расіі і Вярхоўны галоўнакамандуючы Рускай арміяй. Таму па палітычных матывах пры савецкай уладзе гісторыя экспедыцыі радыкальна перакручвалася[1].
Экспедыцыя была важная таксама і з пункту гледжання геапалітычных інтарэсаў Расійскай імперыі. Усе папярэднія замежныя палярныя экспедыцыі разглядаліся іх арганізатарамі таксама як важная нацыянальная справа[К 1][1].