LMC N49
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το N49 ή LMC N49[3] (PKS 0525-66,[1][3] PKS B0525-661,[3] PKS J0525-6604,[3] SNR J052559-660453[1]) είναι το λαμπρότερο υπόλειμμα υπερκαινοφανούς στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, περίπου 160.000 έτη φωτός από τη Γη. Εκτιμάται ότι είναι ηλικίας περίπου 5.000 ετών.[2]
Γρήγορες Πληροφορίες Υπόλειμμα υπερκαινοφανούς, Ορθή αναφορά ...
Υπόλειμμα υπερκαινοφανούς | |
---|---|
Δεδομένα παρατήρησης: J2000.0[1] εποχή | |
Ορθή αναφορά | 05h 26m 01.00s[1] |
Απόκλιση | -66° 05′ 06.0″[1] |
Απόσταση | 160,000[2] ly |
Φαινόμενο μέγεθος (V) | 12.71[1] |
Αστερισμός | Δοράς |
Φυσικά χαρακτηριστικά | |
Διαστάσεις | 75 ly[2] |
Προσδιορισμοί | LMC N49,[3][1] PKS 0525-66,[3][1] PKS B0525-661,[3][1] PKS J0525-6604,[3][1] SNR J052559-660453[3][1] |
Κλείσιμο
Φωτογραφίες του N49 από το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ Chandra αποκάλυψαν ένα αντικείμενο σε σχήμα σφαίρας που απομακρύνεται με ταχύτητα περίπου 5 εκατομμυτίων μιλίων την ώρα από πηγή ακτίνων Χ και γάμμα, πιθανώς ένας αστέρας νετρονίων με εξαιρετικά ισχυρό μαγνητικό πεδίο, γνωστό ως Soft Gamma Repeater (SGR).[2] Στις 5 Μαρτίου 1979 ανιχνεύθηκε ιδιαίτερα ισχυρή έκλαμψη ακτίνων γ η οποία προερχόταν από το LMC N49.[4]