Komunpraktika periodo
From Wikipedia, the free encyclopedia
Komunpraktika periodo aŭ periodo de komuna praktiko estas epoko de klasika muziko. En la historio de eŭropa altkultura muziko (pli larĝe nomata klasika muziko), la nomita komunpraktika periodo – etenda al plej de la baroka, klasika, kaj romantika muzikoj – daŭraj el ĉirkaŭ 1600 al ĉirkaŭ 1900. Foje, terminologioj estas inversataj ĉe kelkaj fakuloj.[1]
La komunpraktika muziko uzas du tipojn de muzikaj normoj: unue, ĝi uzas konvenciigitajn sekvencojn de akordoj, kiaj I–IV–V–I (vidu artikolon Ŝtupoteorio). Due, ĝi kongruas kun specifajn kontrapunktajn normojn, kiaj la evito de kvintparaleloj kaj oktavojn.