شاهنشاهی هخامنشی
امپراتوری ایران باستان (۵۵۰–۳۳۰ ق.م) / From Wikipedia, the free encyclopedia
شاهنشاهی هخامنشی یا نخستین امپراتوری پارس (در منابع غربی) (به پارسی باستان: 𐎧𐏁𐏂 ت.ت. 'Xšāça') (۵۵۰–۳۳۰ پیش از میلاد) یک پادشاهی باستانی ایرانی در باختر آسیا بود که توسط کوروش بزرگ در سال ۵۵۰ پیش از میلاد بنیانگذاری شد. در دوران خشایارشا یکم به بزرگترین گسترهٔ خود رسید که از شبهجزیره کریمه و بالکان و اروپای شرقی در باختر، تا دره سند در خاور امتداد داشت. این شاهنشاهی بزرگترین امپراتوری جهان تا بدان روز بود و در مجموع ۵٫۵ میلیون کیلومتر مربع (۲٫۱ میلیون مایل مربع) گسترهٔ داشت.[20][21] همچنین این شاهنشاهی نخستین ابرقدرت جهان نیز بود[25][26] که نهایتاً در پی حمله اسکندر مقدونی به ایران سرنگون شد و از بین رفت.
شاهنشاهی هخامنشی (شاهنشاهی پارس) | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۵۵۰ پ. م – ۳۳۰ پ. م | |||||||||||||||||||||||
وضعیت | شاهنشاهی | ||||||||||||||||||||||
پایتخت | |||||||||||||||||||||||
زبان(های) رایج | |||||||||||||||||||||||
دین(ها) |
| ||||||||||||||||||||||
حکومت | پادشاهی موروثی | ||||||||||||||||||||||
شاه[persian-alpha 2] یا شاهنشاه[persian-alpha 3] | |||||||||||||||||||||||
• ۵۵۹–۵۳۰ پ. م | کوروش بزرگ | ||||||||||||||||||||||
• ۵۳۰–۵۲۲ پ. م | کمبوجیه | ||||||||||||||||||||||
• ۵۲۲–۵۲۲ پ. م | گئومات | ||||||||||||||||||||||
• ۵۲۲–۴۸۶ پ. م | داریوش بزرگ | ||||||||||||||||||||||
• ۴۸۶–۴۶۵ پ. م | خشایارشا | ||||||||||||||||||||||
• ۴۶۵–۴۲۴ پ. م | اردشیر یکم | ||||||||||||||||||||||
• ۴۲۴–۴۲۴ پ. م | خشایارشای دوم | ||||||||||||||||||||||
• ۴۲۴–۴۲۳ پ. م | سغدیانه | ||||||||||||||||||||||
• ۴۲۴–۴۰۵ پ. م | داریوش دوم | ||||||||||||||||||||||
• ۴۰۵–۳۵۸ پ. م | اردشیر دوم | ||||||||||||||||||||||
• ۳۵۸–۳۳۸ پ. م | اردشیر سوم | ||||||||||||||||||||||
• ۳۳۸–۳۳۶ پ. م | اردشیر چهارم | ||||||||||||||||||||||
• ۳۳۶–۳۳۰ پ. م | داریوش سوم | ||||||||||||||||||||||
• ۳۳۰–۳۲۹ پ. م | اردشیر پنجم (خودخوانده) | ||||||||||||||||||||||
دوره تاریخی | عصر باستان | ||||||||||||||||||||||
۵۵۰ پ. م | |||||||||||||||||||||||
۵۴۷ پ. م | |||||||||||||||||||||||
۵۳۹ پ. م | |||||||||||||||||||||||
۵۲۵ پ. م | |||||||||||||||||||||||
۵۳۵–۵۱۸ پ. م | |||||||||||||||||||||||
۴۹۹–۴۴۹ پ. م | |||||||||||||||||||||||
۳۹۵–۳۸۷ پ. م | |||||||||||||||||||||||
۳۴۳ پ. م | |||||||||||||||||||||||
۳۳۰ پ. م | |||||||||||||||||||||||
مساحت | |||||||||||||||||||||||
۵۰۰ پ. م[20][21] | ۵٬۵۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۲٬۱۰۰٬۰۰۰ مایل مربع) | ||||||||||||||||||||||
۴۸۰ پ. م | ۸٬۵۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۳٬۳۰۰٬۰۰۰ مایل مربع) | ||||||||||||||||||||||
جمعیت | |||||||||||||||||||||||
• ۵۰۰ پ. م[22] | ۱۷ میلیون تا ۳۵ میلیون | ||||||||||||||||||||||
• ۴۸۰ پ. م[23] | ۴۹٫۴ میلیون | ||||||||||||||||||||||
واحد پول | دریک، سیگل | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
امروز بخشی از | ایران عراق کویت عربستان سعودی عمان امارات متحده عربی قطر بحرین یمن سوریه اردن لبنان فلسطین اسرائیل مصر لیبی تونس سودان اتیوپی اریتره افغانستان پاکستان هند چین تاجیکستان ترکمنستان ازبکستان قزاقستان قرقیزستان روسیه ارمنستان جمهوری آذربایجان گرجستان ترکیه یونان مقدونیه شمالی قبرس بلغارستان رومانی مولداوی اوکراین | ||||||||||||||||||||||
شاهنشاهی هخامنشی نخستین و تنها پادشاهی بود که بخش بزرگی از جهان را برای بیش از دو سده یکپارچه کرد. شاهنشاهی ایران در بزرگترین گستره خود در سال ۴۸۰ پیش از میلاد هشت میلیون کیلومتر مربع (برخی آن را پنجونیم میلیون کیلومتر مربع میدانند[20][21]) از دره سند در هند تا رود نیل در مصر و ناحیه بنغازی در لیبی امروزی و از رود دانوب در اروپا تا آسیای مرکزی وسعت داشت که آن را تبدیل به وسیعترین امپراتوری باستانی تاریخ جهان کرد.[27]
پارس، در جنوبغرب فلات ایران، بخشی بود که خاندان هخامنشی در آن قدرت گرفت.[28] پس از چند سده حکومت بر این منطقه (بنگرید به: پادشاهی هخامنشی)، یکی از اعضای این خاندان به نام کوروش بزرگ، شاهنشاهی ماد، پادشاهی لیدی و امپراتوری بابل را فتح کرد و شاهنشاهی هخامنشی را بنیان گذاشت. دولتی که او بنیان نهاد، بیش از دو سده تقریباً بر همهٔ جهان متمدن آن روز فرمان راند، تا اینکه در نهایت بهدست اسکندر مقدونی در سال ۳۳۰ پیش از میلاد فروپاشید.[29][30] اسکندر تنها چند سال پس از فتح امپراتوری درگذشت که همین مسئله موجب از بین رفتن یکپارچگی سرزمینهای سابق شاهنشاهی هخامنشی گردید و دیگر هرگز این سرزمینها زیر یک پرچم متحد نشدند. سلوکوس و بطلمیوس، از سرداران اسکندر، کسانی بودند که بزرگترین قسمتهای قلمرو هخامنشی را بهدست آوردند و البته چندین و چند دولت مستقل دیگر نیز پس از مرگ اسکندر یا به مرور سر برآوردند. در نهایت، یک و نیم سدهٔ پس از ایرانیان مجدداً استقلال خود را به دست آوردند و شاهنشاهی اشکانی را در فلات ایران بنیان گذاشتند.[28]
پیروزیهای هخامنشیان باعث گستردگی قلمروی آنان به حدی شد که بهعنوان نخستین حکومت جهانی و بزرگترین امپراتوری جهان تا به آن زمان، شناخته میشود. این امپراتوری در بزرگترین گسترهٔ خود، بیش از ۴۴ درصد از جمعیت جهان را اداره میکرد که بالاترین شمار در میان شاهنشاهیهای تاریخ است.[31][32] شاهنشاهی هخامنشیان به یک نمونهٔ موفق برای اداره یک دولت جهانی تبدیل گردید و دستاوردهایی نظیر پادشاهی متمرکز، سیستم جادهای و پست مدرن، زبان رسمی، خدمات شهروندی و ارتش وسیع منظم توسط شاهنشاهیهای پسین تقلید شد.[33] در تاریخ غرب، شاهنشاهی هخامنشی به عنوان آنتاگونیست تاریخ یونان و همچنین رهاییبخش یهودیانِ بابل به یاد آورده میشود. میراث این دولت و رد پایش بر روی تاریخ جهان از قلمروی آن بسیار فراتر رفت و بر روی تاریخ نظامی، فرهنگی، اجتماعی و دینی دنیا تأثیر چشمگیری گذاشت.[34] فتح یهودیه توسط ایرانیان باعث این شد که شاهنشاهی هخامنشی در متون دینی یهودیان و مسیحیان از اهمیت زیادی برخوردار شود. تکامل مزدیسنا در این دوره باعث گسترش آن از شرق تا غرب گردید و همچنین میراث هخامنشی نقش پررنگی در سیاست و جنبشهای تاریخ معاصر ایران بازی کرد.[35]