نبرد حطین
جنگی بین نیرو های صلیبی و مسلمانان / From Wikipedia, the free encyclopedia
نبرد حَطّین نبردی است که در ۲۵ ربیعالثانی ۵۸۳ هجری قمری/۴ ژوئیهٔ ۱۱۸۷ میلادی بین نیروهای صلیبی به رهبری گی لوزینیان، پادشاه اورشلیم و مسلمانان به رهبری صلاحالدین ایوبی، سلطان ایوبی در منطقهٔ حطین رخ داد و مسلمانان توانستند طی نبردی سخت به پیروزی برسند و بخش عظیمی از نیروهای صلیبی را به قتل برسانند و تعدادی از فرماندهان سپاه صلیبی از جمله گی لوزینیان را اسیر کنند.
نبرد حطین | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگهای صلیبی | |||||||
نبرد حطین، یک نسخهٔ مصور از قرن پانزدهم میلادی | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
پادشاهی اورشلیم کنتنشین تریپولی شاهزادگی انطاکیه شوالیههای معبد شوالیههای هوسپیتالر شوالیههای سنت لوزارس | ایوبیان | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
گی لوزینیان (اسیر)[1] ریموند سوم جرارد رایدفورت (اسیر)[2] گارنیر د نابلس رینالد شاتیون (اسیر) †[3] |
صلاحالدین ایوبی مظفرالدین گوکبوری مظفر عمر العادل سیفالدین ابوبکر فضل بن صلاحالدین | ||||||
قوا | |||||||
۲۰٬۰۰۰ جنگجو[4]
|
۳۰٬۰۰۰ جنگجو[5]
| ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
تلفات سنگین[6] | اندک[7] | ||||||
پیش از این نبرد، سران صلیبی دچار اختلاف شده بودند و در مقابل، صلاحالدین کل مصر و شام را یکپارچه تحت تسلط خود درآورده بود. طی چندین سال درگیریها و نبردهایی بین دو طرف رخ داده و توازن قوا به نفع مسلمانان تغییر کرده بود. صلاحالدین با بسیج نیروهای مسلمان برای جهاد با صلیبیون و طراحی این نبرد — بهگونهای که شرایط زمانی و مکانی آن به نفعش باشد — دست برتر را داشت. طی این جنگ که از شب ۲۴ ربیعالثانی ۵۸۳ ه.ق/۳ ژوئیه ۱۱۸۷ آغاز شد، سپاهیان صلاحالدین، صلیبیون را در منطقهٔ حطین محاصره کردند و در نبرد اصلی که در ۴ ژوئیه رخ داد، با بهرهگیری از ضعف آنها (خستگی و تشنگی) صفوف آنها را در هم شکستند. هرچند صلیبیون و بهخصوص شوالیهها دلیرانه جنگیدند، اما جمع زیادی از آنها کشته شدند و اندکی نیز از محاصره گریختند. در پایان، گی لوزینیان به همراه تعدادی از همراهان خود اسیر، و رینالد شاتیون نیز توسط صلاحالدین کشته شد.
پس از این شکست سنگین، پایگاههای صلیبی قدرت خود را از دست دادند و صلاحالدین ایوبی توانست از این موقعیت به نفع جهان اسلام بهره ببرد و فتوحاتی را به دست آورد که مهمترین آن بازپسگیری اورشلیم بود؛ که پس از جنگ صلیبی اول به تسخیر صلیبیون درآمده بود. بعد از پایان جنگ، صلاحالدین درگیری را گسترش داد و اغلب سرزمینهای پادشاهی اورشلیم از جمله شهرهای عکا، مَجدَل، یافا، ناصره، قیساریه و حیفا را فتح کرد. در نتیجه، دولتهای مسیحی از جمله پادشاهی فرانسه، امپراتوری مقدس روم و پادشاهی انگلستان برای جبران این شکستهای پیدرپی، سپاه صلیبی را تحت فرماندهی پادشاهان خود عازم شرق کردند و جنگ صلیبی سوم آغاز گردید.