باب دیلن
From Wikipedia, the free encyclopedia
باب دیلَن (انگلیسی: Bob Dylan؛ قانوناً رابرت دیلَن؛[persian-alpha 1] با نام تولد رابرت آلن زیمرمن؛[persian-alpha 2] زادهٔ ۲۴ مهٔ ۱۹۴۱) خواننده-ترانهسرای آمریکایی است. او غالباً یکی از بزرگترین ترانهسرایان تاریخ دانسته میشود،[3][4] و در طول شش دهه فعالیت یکی از چهرههای قابل توجه در فرهنگ عامه بوده است.[5] او در دههٔ ۱۹۶۰ به شهرت رسید، زمانی که ترانههایش «دمیدن در باد» (۱۹۶۳) و «زمانه در تغییر است» (۱۹۶۴) به سرودههای جنبش حقوق مدنی و ضد جنگ تبدیل شدند. دیلن تکنیکهای شاعرانهٔ بسیار پیچیده را به موسیقی فولک اوایل دههٔ ۱۹۶۰ افزود و آن را «با روشنفکری شاعرانه و ادبیات کلاسیک» پیوند داد.[4] اشعار او طیفی از تأثیرات سیاسی، اجتماعی و فلسفی را در بر میگرفت و قاعدههای موسیقی پاپ را به چالش کشید و برای پادفرهنگ رو به رشد این دهه خوشایند بود.[6]
باب دیلن | |
---|---|
نام هنگام تولد | رابرت آلن زیمرمن |
زادهٔ | ۲۴ مهٔ ۱۹۴۱ (۸۳ سال) دلوث، مینهسوتا، ایالات متحده |
پیشه |
|
سالهای فعالیت | ۱۹۵۷–اکنون[1] |
همسر(ها) | سارا لاندز (ا. ۱۹۶۵–ج. ۱۹۷۷) کارولین دنیس (ا. ۱۹۸۶–ج. ۱۹۹۲) |
فرزندان | ۶، شامل جسی و جیکوب |
پیشه موسیقی | |
ژانر | |
ساز(ها) |
|
ناشر(ان) | |
وبگاه | |
دیلن در شهرستان سنت لوئیس، مینهسوتا به دنیا آمد و بزرگ شد. در پی انتشار نخستین آلبومش در سال ۱۹۶۲ که همنام خودش و شامل ترانههای فولکِ مرسوم بود، دیلن سال بعد با انتشار آلبوم د فریویلن باب دیلن به ترانهسرایی برجسته تبدیل شد. بسیاری از ترانههایش برگرفته از لحن و عبارتپردازی ترانههای قدیمی فولک بودند. دیلن در سالهای ۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ با بهکار بردن سازهای راک تقویتشدهٔ الکترونیکی در میان مردم بحثبرانگیز شد و در ۱۵ ماه سه مورد از مهمترین و تأثیرگذارترین آلبومهای راک دههٔ ۱۹۶۰ را ضبط کرد: همه را به خانه بیاور (۱۹۶۵)، دیدار دوباره با بزرگراه ۶۱ (۱۹۶۵) و بلوند بر روی بلوند (۱۹۶۶). تکآهنگ شش دقیقهای او «چون یک خانهبهدوش» (۱۹۶۵) حدومرزهای تجاری و خلاقانه را در موسیقی عامهپسند گسترش داد.[7][8]
در ژوئیهٔ ۱۹۶۶، تصادف با موتورسیکلت منجر به کنارهگیری دیلن از برگزاری تور شد. او در این دوره، شمار زیادی از ترانه با اعضای د بند که قبلاً در تور با هم همکاری میکردند ضبط کرد. این قطعات ضبطشده در ۱۹۷۵ به عنوان یک آلبوم مشترک بهنام نوارهای ضبط زیرزمینی منتشر شد. دیلن در اواخر دههٔ ۱۹۶۰ و اوایل دههٔ ۱۹۷۰ در سه آلبوم خود موسیقی کانتری و مضامین روستایی را تجربه کرد. او در ۱۹۷۵ آلبوم بلاد آن د ترکز را منتشر کرد که بسیاری آن را بازگشت به فرم میدانستند. او در اواخر دههٔ ۱۹۷۰ او بهعنوان یک مسیحی دوباره زاده شد و مجموعهای از آلبوم موسیقی در ژانر انجیل معاصر منتشر کرد. او در اوایل دههٔ ۱۹۸۰ به سبک ویژه و آشناتر مبتنی بر راک خود بازگشت. آلبوم وقفهٔ ذهن دیلن در سال ۱۹۹۷ آغاز تحولی شگرف برای حرفهاش بود. او از آن زمان تاکنون پنج آلبوم منتشر کرده که مورد تحسین منتقدان قرار گرفته و جدیدترین آنها راههای خشن و سرکش (۲۰۲۰) است. او همچنین سهگانه آلبومی در دههٔ ۲۰۱۰ ضبط کرد که دربرگیرندهٔ آوازنامهٔ بزرگ آمریکا و بهویژه ترانههای فرانک سیناترا بود. دیلن از اواخر دههٔ ۱۹۸۰ بهطور مداوم تورهایی را برگزار کرده که با نام تور بی پایان شناخته میشود.[9]
دیلن از سال ۱۹۹۴ نه کتاب در زمینهٔ طراحی و نقاشی منتشر کرده و آثارش در گالریهای هنری بزرگ به نمایش گذاشته شده است. او بیش از ۱۴۵ میلیون[10] از آثارش را به فروش رسانده و این موضوع او را به یکی از پرفروشترین هنرمندان موسیقی در تمام دوران تبدیل کرده است.[11] او جوایز و افتخارات متعددی از جمله نشان افتخار آزادی رئیسجمهوری، ده جایزه گرمی، یک جایزه گلدن گلوب و یک جایزه اسکار دریافت کرده است. نام دیلن در تالار مشاهیر راک اند رول، تالار مشاهیر ترانهسرایی نشویل و تالار مشاهیر ترانهسرایی راه یافته است. هیئت جایزه پولیتزر در سال ۲۰۰۸ به او تقدیرنامهٔ ویژهای را بابت «تأثیر عمیق او بر موسیقی عامهپسند و فرهنگ آمریکایی، که با ترکیبات غنایی با قدرت شاعرانه فوقالعاده محسوس شده» اعطا کرد.[12] دیلن در سال ۲۰۱۶ جایزه نوبل ادبیات را برای «آفرینش بیانی تازه در ترانهسرایی آمریکا» دریافت کرد.[13]