جفری راش
بازیگر استرالیایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
جفری روی راش (انگلیسی: Geoffrey Roy Rush؛ زادهٔ ۶ ژوئیهٔ ۱۹۵۱) بازیگر استرالیایی است. او یکی معدود بازیگرانی است که توانسته تاج سهگانهٔ بازیگری متشکل از یک جایزهٔ اسکار برای فیلم، یک جایزهٔ امی ساعات پربیننده برای تلویزیون و یک جایزهٔ تونی برای تئاتر را دریافت کند. او برندهٔ دو جایزهٔ گلدن گلوب و سه جایزهٔ فیلم بفتا نیز شدهاست. راش بنیانگذار آکادمی هنرهای سینمایی و تلویزیونی استرالیا است و در سال ۲۰۱۲ استرالیایی سال نام گرفت.[1][2][3]
جفری راش AC | |
---|---|
نام هنگام تولد | جفری روی راش |
زادهٔ | ۶ ژوئیهٔ ۱۹۵۱ (۷۲ سال) توومبا، کوئینزلند، استرالیا |
تحصیلات | دبیرستان ایالتی اورتون پارک |
محل تحصیل | دانشگاه کوئینزلند (بیای) |
پیشه | بازیگر |
سالهای فعالیت | ۱۹۷۱–اکنون |
همسر(ها) | جین منلیوس (ا. ۱۹۸۸) |
فرزندان | ۲ |
جایزه(ها) | فهرست کامل |
راش برای فیلم درخشش (۱۹۹۶) برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد و برای نقشآفرینیهایش در فیلم کمدی رمانتیک شکسپیر عاشق (۱۹۹۸)، درام دورانی قلمپرها (۲۰۰۰) و درام تاریخی سخنرانی پادشاه (۲۰۱۰) نامزد دریافت این جایزه شد. او برای بازی در نقش هکتور باربوسا در مجموعهفیلمهای دزدان دریایی کارائیب (۲۰۰۳–۲۰۱۷) نیز شهرت دارد و در فیلمهایی با ژانرهای مختلف مانند فیلم تاریخی الیزابت (۱۹۹۸)، بینوایان (۱۹۹۸)، زندگینامهای فریدا (۲۰۰۱)، تریلر مونیخ (۲۰۰۵) و درام جنگی کتابدزد (۲۰۱۳) حضور داشتهاست.
راش برای به تصویر کشیدن پیتر سلرز در فیلم تلویزیونی زندگی و مرگ پیتر سلرز (۲۰۰۴) از شبکهٔ اچبیاو برندهٔ جایزهٔ امی ساعات پربیننده شد. او آلبرت اینشتین را هم در مجموعهٔ تلویزیونی نابغه (۲۰۱۷) به تصویر کشیدهاست.[4][5] او در سال ۲۰۰۹ برای احیای نمایشنامهٔ شاه میمیرد از اوژن یونسکو برندهٔ جایزهٔ تونی بهترین بازیگر در یک نمایش شد.[6]