جنگلزدایی و تغییر اقلیم
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنگلزدایی عامل اصلی تغییرات آب و هوایی است.[2][3] تغییرهای کاربری زمین، به ویژه در قالب جنگلزدایی، دومین منبع بزرگ انسانی انتشار دیاکسید کربن اتمسفر، پس از احتراق سوختهای فسیلی است.[4] گازهای گلخانهای در هنگام احتراق زیستتوده جنگل و تجزیه مواد گیاهی باقیمانده و کربن خاک منتشر میشود. مدلهای جهانی و فهرستهای ملی گازهای گلخانهای نتایج مشابهی را برای انتشار جنگلزدایی به دست میدهند.[5] تا تاریخ ۲۰۱۹[بروزرسانی]، جنگل زدایی مسئول حدود ۱۱ درصد از انتشار گازهای گلخانهای در جهان است.[6] انتشار کربن ناشی از جنگل زدایی مناطق گرمسیری در حال افزایش است.[7][8] دگرگونی سرزمین ذغال سنگ نارس نیز سبب انتشار گازهای گلخانهای میشود. جنگلهای در حال رشد یک مخزن کربن با پتانسیل اضافی برای کاهش اثرات تغییر آب و هوا هستند. برخی از اثرات تغییر آب و هوایی، مانند آتشسوزیهای بیشتر،[9] ممکن است جنگلزدایی را افزایش دهد.[10] جنگلزدایی به شکلهای مختلفی رخ میدهد: آتشسوزی جنگلی، پاکسازی کشاورزی، دامداری، و قطع درختان برای چوب و غیره. اکثریت قریب به اتفاق فعالیتهای کشاورزی که سبب جنگلزدایی میشود از درآمد مالیاتی دولت حمایت میشود.[11] جنگلها ۳۱ درصد از مساحت زمین را پوشش میدهند و سالانه ۷۵۷۰۰ کیلومتر مربع (۱۸٫۷ میلیون هکتار) از جنگل از بین میرود.[12] طبق گزارش موسسه منابع جهان، از بین رفتن جنگلهای استوایی اولیه از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ ۱۲ درصد افزایش داشتهاست.[13] جنگلزدایی انبوه همچنان جنگلهای استوایی، تنوع زیستی و خدمات بومسازگان آنها را تهدید میکند. منطقه اصلی نگرانی جنگلزدایی در جنگلهای بارانی استوایی است زیرا آنها خانه اکثریت تنوع زیستی سیاره هستند.