فرهنگ پازیریک
From Wikipedia, the free encyclopedia
فرهنگ پازیریک یک فرهنگ سکایی[1] کوچنشین باستانی در عصر آهن (سدههای ۳ تا ۶ پیش از میلاد مسیح) است که توسط آثار حفاری شده و انسانهای مومیایی پیدا شده در خاک یخزده سیبری در کوههای آلتای در قزاقستان و نزدیکی مغولستان شناسایی شده است. مومیاییهای یافتشده در گورپشتهها (کورگان) دقیقا به شکل گوردخمههای ایرانی در اوکراین، در فلاک اوکوک یافتشد.[2] آثار و بقایای انسانی زیادی در این فلات یافت شدهاست، از جمله دوشیزه یخزده سیبری، که این فرهنگ از مسیرهای تجاری فراوان و کاروانهای بازرگانانی در حال عبور از این منطقه بهره میبرند.[3] پازیریکها زندگی پرتنش و جنگجویانهای داشتند به دلیل درگیری با اقوام گوناگون پیرامون که در نهایت منجر به نابودی این فرهنگ گردید.[4] فرهنگ پازیریک پیش از «فرهنگ ارژان» (دوره اولیه سکاها، سده هشتم-هفتم پیش از میلاد) بوده است.[5]