ماشین
تبدیلکنندهٔ انرژی به کار / From Wikipedia, the free encyclopedia
ماشین یا دستگاه (به فرانسوی: Machine) ابزاری در بردارنده یک یا چند جز است که انرژی را برای انجام کار مطلوب به کار میگیرد. به عبارتی، هر سامانهٔ فیزیکی با ساختار سامان مند و ویژگی های عملیاتی را ماشین گویند. ماشینها از سرچشمههای انرژی حرکتی و شیمیایی، مکانیکی، هستهای، گرمایی و الکتریکی تغذیه میکنند و انرژی دریافتی را صرف انجام فرایند از پیش تعیینشده برای دستیابی به هدف معین مشخص میکنند. گستره ماشینها بسیار گستردهاست و از یک پیچ تا یک هواپیما را دربرمیگیرد.[1] ماشین مجموعهای از اجزاء و سازوکارها است که انرژی را منتقل میکنند. ماشین (یا دستگاه مکانیکی) یک سازه مکانیکی است که از قدرت برای اعمال نیروها و کنترل حرکت برای انجام یک عمل در نظر گرفته شده استفاده میکند. ماشین آلات را میتوان توسط حیوانات و مردم، توسط نیروهای طبیعی مانند باد و آب و انرژی شیمیایی، حرارتی یا الکتریکی هدایت کرد و دربرگیرندهٔ سامانه مکانیسمهایی است که ورودی محرک را برای دستیابی به کاربرد خاص نیروهای خروجی و حرکت شکل میدهد. آنها همچنین میتوانند شامل: رایانهها و حسگرهایی باشند که عملکرد را کنترل میکنند و حرکت را برنامهریزی میکنند، که اغلب سامانههای مکانیکی نامیده میشوند.
فیلسوفان طبیعی رنسانس شش دستگاه ساده را که دستگاههای ابتدایی بودند که بار را به حرکت درمیآورند، شناسایی کردند و نسبت نیروی خروجی به نیروی ورودی را محاسبه کردند، که امروزه به عنوان مزیت مکانیکی شناخته میشود.[1]
ماشینهای نوین سیستمهای پیچیدهای هستند که از عناصر ساختاری، مکانیسمها و اجزای کنترلی تشکیل شدهاند و واسطههایی برای استفاده راحت دارند. نمونهها دربردارنده دامنه گستردهای از وسایل ترابری مانند اتومبیل، قایق و هواپیما، لوازم خانگی و محل کار، از جمله رایانهها، سامانههای انتقال هوا و دست زدن به آب و همچنین ماشین آلات مزرعه، ابزار و بود.