چغانیان
منطقهای تاریخی در آسیای میانه / From Wikipedia, the free encyclopedia
چَغانیان یک امیرنشین کوچک در کرانهٔ راست رودخانهٔ آمودریا در جنوب سمرقند بود که از مردمان ایرانی تبار بودند . ناحیهٔ قدیمی چغانیان که شهر مهم آن نیز چَغانیان نام داشت امروزه تقریباً مطابق با ولایت سُرخاندریا (به مرکزیت شهر تِرمِذ) در جنوب ازبکستان است. در پارسی میانه به آن چغانیگان گفته میشد.[1] عربیشده نام چغانیان به صورت صغانیان آمدهاست.
فرمانروایان چغانیان، چَغانخُدات نامیده میشدند . ناحیهٔ چغانیان نخست در قلمرو کوشانیان قرار داشتهاست و در دورهٔ ساسانیان، جزو سرزمینهای اصلی هپتالیان بهشمار میرفت و بهرغم استقلال نسبی و داشتن فرماندار مستقل، جزو نواحی تحت نفوذ ساسانیان شمرده میشد. با لشکرکشی خسرو انوشیروان، چغانیان کاملاً به تصرف ساسانیان درآمد.
منطقهٔ چغانیان به خاطر کشت زعفران معروف بودهاست.