گاهشماری ایگبو
From Wikipedia, the free encyclopedia
تقویم ایگبو سیستم گاهشماری سنتی مردمان ایگبو در جنوب شرقی نیجریه است که دارای ۱۳ ماه در یک سال (به نام آفو)، ۷ هفته در ماه (اُنوا) و ۴ روز به عنوان روز بازار ایگبو (آفور، نکوُ، اِکه و اُریه) در یک هفته (ایزو) به اضافه یک روز اضافی در آخرین ماه سال است. نام این ماهها توسط آنگولو آنووئهجیوگو در سال ۱۹۸۱ گزارش شدهاست.[1]
این تقویم توسط «آنگلیکوس اوناسانیا» در سال ۲۰۰۹ در کتاب «ضرورت کنونی: ایجاد ملت واقعی نیجریه» ارائه شدهاست.[2] بسیاری از قسمتهای این تقویم به نام ارواح خاص و خدایان در اساطیر ایگبویی اختصاص دارد. مردم ایگبو اعتقاد داشتند که بعضی از ارواح و خدایان دانش زمان را به آنها آموختهاند.
گرچه عبادت و احترام روحانی بخش بزرگی از ایجاد و توسعه سیستم تقویم ایگبویی بود، تجارت نیز نقش مهمی در ایجاد تقویم ایگبو ایفا کرد. این موضوع در خود اسطورههای ایگبو نیز مورد تأکید بودهاست. یک مثال از این موضوع، روزهای بازار ایگبو است که هر اجتماع روزی را برای باز کردن بازارهایش تعیین میکند، به همین دلیل تقویم ایگبو هنوز هم مورد استفاده است چرا که با امرار معاش اعضای جامعه ارتباط دارد.
برخی از جوامع ایگبو سعی کردهاند تقویم سیزدهماهه را با دوازده ماه، مطابق تقویم گرگوری تنظیم کنند.[3]
تقویم ایگبویی نه جهانی است نه هماهنگ با سایر تقویمها، بنابراین اجتماعات مختلف در مراحل مختلف هفته یا حتی سال خواهند بود. با این وجود چرخه چهار و هشت روزه به منظور هماهنگسازی روزهای بازار بین روستاها و بخشهای مهمتر (به عنوان مثال پادشاهی نری) همزمان شروع به کار میکنند.