یوهان سباستیان باخ
موسیقی دان، آهنگساز و نوازندۀ آلمانی عصر باروک / From Wikipedia, the free encyclopedia
یوهان سباستیان باخ (به آلمانی: Johann Sebastian Bach) (زادهٔ ۲۱ مارس ۱۶۸۵ – درگذشتهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۱۷۵۰) آهنگساز و نوازندهٔ ارگ و هارپسیکورد اهل آلمان بود که آثارش برای دستهٔ آواز، ارکستر و تکسازها، تقریباً تمام انواع متفاوت موسیقی دورهٔ باروک را دربرمیگیرد.[1] با اینکه او شکل تازهای از موسیقی ارائه نکرد، ولی توانست سبکِ شایع در موسیقی آلمان را با فنون کنترپوان غنی سازد. این فنون، مبنی بر تنظیم چیدمان هارمونیک و موتیف در مقیاس کوچک و بزرگ بود و همچنین سازواری[پ 1] ریتمها و بافتهای برگرفته از موسیقی کشورهای دیگر چون ایتالیا و فرانسه را شامل میشد.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (اوت ۲۰۲۱) |
یوهان سباستیان باخ | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
نام تولد | یوهان سباستیان باخ |
زاده | ۲۱ مارس ۱۶۸۵ آیزناخ، تورینگن، آلمان[1] |
خاستگاه | آلمان |
درگذشته | ۲۸ ژوئیهٔ ۱۷۵۰ (۶۵ سال) لایپزیگ، زاکسن، آلمان[1] |
ژانر | باروک |
ساز(ها) | ارگ، پیانو، هارپسیکورد |
امضا | |
لطافت قوی موسیقی باخ و گستردگی حاصل از هنر وی، او را بهعنوان یکی از بزرگترین آهنگسازان غرب در سنت تُنال مشهور ساختهاست. با توجه به عمق معنایی، قوّت فنی و زیبایی هنرمندانه، آثاری چون کنسرتوهای براندنبورگ، سوئیتها و پارتیتاها برای ساز شستیدار، مس در سی مینور، پاسیون به روایت متای قدیس، پیشکش موسیقایی، هنر فوگ و تعداد فراوانی کانتات که ۲۲۰تا از آنها برجا ماندهاست را میتوان نام برد.[2][1]