Dendrocronoloxía
From Wikipedia, the free encyclopedia
A dendrocronoloxía é a datación de aneis de árbores. É un método de datación que utiliza os patróns dos aneis de crecemento das árbores. En moitos tipos de madeira, os aneis de tempo que se formaron pódense datar co ano natural exacto.
A dendrocronoloxía ten tres usos principais:
- datación por radiocarbono, onde se usa para calibrar idades de radiocarbono.[1]
- arqueoloxía, onde se utiliza para datar edificios antigos, etc.
- paleoecoloxía, onde se utiliza para determinar certos aspectos de climas pasados
Nalgunhas partes do mundo, é posible datar a madeira duns poucos miles de anos, ou mesmo de moitos miles. O máximo para "cronoloxías totalmente ancoradas" é de algo máis de 11.000 anos desde a actualidade.[2] O termo "cronoloxía totalmente ancorada" (en lingua inglesa "fully anchored chronology") significa que as datas son absolutamente seguras.