Luis Simarro
From Wikipedia, the free encyclopedia
Luis Simarro Lacabra, nado en Roma en 1851 e finado en Madrid en 1921, foi un neurólogo español. Foi Gran Maestre do Gran Oriente Español desde 1917 a 1921. Seguidor, nos seus primeiros anos, do darwinismo, a través da obra de Ernst Haeckel, ocupouse, desde o evolucionismo, de temas de anatomía comparada, embrioloxía e histoloxía do sistema nervioso sobre todo.
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Simarro.
Datos rápidos Nome orixinal, Biografía ...
Nome orixinal | (es) Luis Simarro Lacabra |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 6 de xaneiro de 1851 Roma |
Morte | 19 de xuño de 1921 (70 anos) Madrid, España |
Lugar de sepultura | Cemiterio Civil de Madrid 40°25′17″N 3°38′08″O |
Vogal da Xunta para Ampliación de Estudos e Investigacións científicas | |
1907 – | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España |
Educación | Universidade Central Universidade de Valencia |
Actividade | |
Ocupación | neurólogo |
Empregador | Universidade Central |
Membro de | |
Lingua | Lingua castelá |
Participou en | |
7 de novembro de 1908 | Un llamamiento. Unión Democrática Española para la Liga de la Sociedad de Naciones Libres (en) |
Familia | |
Pai | Ramón Simarro (pt) |
Pechar