Sepia (cor)
From Wikipedia, the free encyclopedia
O sepia é unha cor marrón escura e de saturación débil, que corresponde á coloración do pigmento obtido da tinta da sepia, xiba ou choco, un cefalópodo mariño.[1] No recadro grande dáse unha mostra da coloración específica deste pigmento.
Datos rápidos Coordenadas de cor, Triplete hexadecimal ...
Sepia | |
---|---|
Coordenadas de cor | |
Triplete hexadecimal | 663B2A |
sRGBB (r, g, b) | (102, 59, 42) |
CMYKH (c, m, y, k) | (0, 54, 60, 70) |
HSV (h, s, v) | (17°, 59 %, 40 %) |
Orixe | Sen fonte |
B: Normalized to [0–255] (byte) H: Normalized to [0–100] (hundred) |
Pechar
Historicamente, para a obtención do pigmento sepia preferiuse a sepia común (Sepia officinalis), que se pescaba no mar Adriático[2] e cuxa tinta utilizouse desde polo menos a antiga Roma.[3] A «tinta» da sepia é unha secreción negra castaña que o animal retén nun órgano especial en forma de bulsa. Expúlsaa en caso de ameaza co fin de escurecer a auga e confundir os seus depredadores. Contén eumelanina pura,[4] moi pouco soluble en auga, aínda que si en alcol, de cheiro intenso a peixe.[2]