Tinis
Primeira capital do Período arcaico do Antigo Exipto / From Wikipedia, the free encyclopedia
Tinis ou Tis (exipcio: Tjenu; copto: Ⲧⲓⲛ[1]) foi a capital das primeiras dinastías do antigo Exipto. Tinis é aínda, unha cidade perdida pero ben testemuñada por escritores antigos, incluído o historiador clásico Manetón, que a cita como o centro da Confederación Tinita, unha confederación tribal cuxo líder, Menes (ou Narmer), uniu Exipto e foi o seu primeiro faraón. Tinis comezou un forte descenso na importancia desde a III dinastía, cando a capital reubicouse a Menfis, que se cre é a primeira capital verdadeira e estable despois da unificación do antigo Exipto por Menes. A localización de Tinis na fronteira das dinastías Heracleopolitan e Tebana do Primeiro Período Intermedio e a súa proximidade con certos posibles oasis. A importancia militar asegurou que Tinis continuara sendo importante durante os reinos Antigo e Novo. Este foi un breve respiro e Tinis finalmente perdeu a posición como centro administrativo rexional durante a época romana.
Localización | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
Capital de | Exipto (3032 a. C.–2707 a. C.) | |||
Creación | c. 4000 a. C. | |||
Debido ao seu antigo patrimonio, Tinis seguiu sendo un importante centro relixioso, que alberga a tumba e a momia da divindade rexional. Na antiga cosmoloxía relixiosa, como se ve (por exemplo) no Libro dos mortos, Tinis xogou un papel mítico no ceo.[2]
Aínda que a localización precisa de Tinis é descoñecida, o consenso principal exiptolóxico sitúao nas proximidades da antiga Abidos e a moderna Girga.[3][4][5]