Alþýðubandalagið
From Wikipedia, the free encyclopedia
Alþýðubandalagið var upphaflega kosningasamtök sem voru stofnuð 4. apríl 1956. Kjarninn í samtökunum voru Málfundafélag jafnaðarmanna, sem skildi við Alþýðuflokkinn, og fylgdi Hannibal Valdimarssyni og Sameiningarflokkur alþýðu - Sósíalistaflokkurinn undir forystu Einars Olgeirssonar. Þjóðvarnarflokkurinn, undir forystu Gils Guðmundssonar, gekk til liðs við Alþýðubandalagið 1963. Samtökin buðu fram lista í öllum alþingiskosningum og bæjarstjórnarkosningum frá stofnun þeirra til og með 1967. Alþýðubandalagið varð stjórnmálaflokkur 1968, fyrst undir forystu Ragnars Arnalds. Alþýðubandalagið bauð síðast fram í bæjarstjórnarkosningunum 1998 - þó í Reykjavík undir merkjum R-listans, en í alþingiskosningunum 1995 hétu framboð þess framboð Alþýðubandalagsins og óháðra.
Alþýðubandalagið | |
---|---|
Fylgi | 14,3%1995 |
Formaður | Sjá lista |
Stofnár | 1968 |
Lagt niður | 1999 |
Gekk í | Samfylkinguna |
Stjórnmálaleg hugmyndafræði |
sósíalismi |
Alþýðubandalagið var fyrst gert að formlegum stjórnmálaflokki á landsfundi 1.-3. nóvember 1968. Það leiddi til þess að tveir af forystumönnum flokksins, Hannibal Valdimarsson og Björn Jónsson, sögðu sig úr flokknum og stofnuðu Samtök frjálslyndra og vinstri manna haustið 1969. Hannibal og fylgismenn hans höfðu boðið fram í Alþingiskosningunum 1967 undir merkjum I-lista meðan flestir Alþýðubandalagsmenn skipuðu G-lista.
Árið 1999 tók Alþýðubandalagið þátt í stofnun Samfylkingarinnar, ásamt Samtökum um kvennalista, Alþýðuflokknum og Þjóðvaka. Þrír þingmenn Alþýðubandalagsins sættu sig þó ekki við þetta samstarf og stofnuðu Vinstrihreyfinguna - grænt framboð. Einn þingmanna Alþýðubandalagsins gekk til liðs við Framsóknarflokkinn.
Dagblaðið Þjóðviljinn var málgagn flokksins þar til það hætti að koma út 1992.