Gunung Elbrus
From Wikipedia, the free encyclopedia
Gunung Elbrus (Rusia: Эльбрус, Elbrus; Karachay-Balkar: Минги тау, Miñi taw, pronounced [miŋŋi taw] ( rungokaké)) iku gunung geni ora aktif sing dumunung ing sisih kulon Pagunungan Kaukasus, ing Kabardino-Balkaria lan Karachay-Cherkessia, Ruslan, cedhak tapel wates karo Nagara Georgia. Pucuk Gunung Elbrus iku paling dhuwur ing Pagunungan Kaukasus, lan titik paling dhuwur ing Ruslan.
Sunyata Rikat Titik dhuwur dhéwé, Èlevasi ...
Gunung Elbrus | |
---|---|
Titik dhuwur dhéwé | |
Èlevasi | 5,642 m (18,510 ft) [1] |
Prominèn | 4,741 m (15,554 ft) Ranked 10th |
Isolasi | 2,473 kilometres (1,537 mi) |
Pratélan | Seven Summits Volcanic Seven Summits Country high point Ultra |
Géografi | |
Location | Russia, on the border of Asia and Europe |
Parent range | Caucasus |
Topo map | Elbrus and Upper Baksan Valley by EWP[2][3] |
Géologi | |
Age of rock | Ora diweruhi |
Jinisé gunung | Stratovolcano (ora aktif) |
Panjeblug pungkasan | 50 CE ± 50 years[4] |
Panjatan | |
Panjatan pisanan | (west summit) 1874, by Florence Crauford Grove, Frederick Gardner, Horace Walker, Peter Knubel and guide Ahiya Sottaiev (lower summit) 22 July 1829 by Khillar Khachirov |
Rute gampang dhéwé | basic snow/ice climb |
Tutup