Жорж Клемансо
From Wikipedia, the free encyclopedia
Жорж Клемансо (француски: Georges Clemenceau), (Мујерон-ан-Паред, 28 септември 1841 – Париз, 24 ноември 1929 ) – француски политичар, двапати премиер, министер за внатрешни работи, а во завршниот дел на Првата светска војна, министер за војна, еден од главните четворица на мировната конференција во Версај. Познат бил по својата отворена и систематска нетрпеливост кон Католичката црква која ја прогонувал[1].
Кратки факти Жорж КлемансоGeorges Clemenceau, 54. премиер на Франција ...
Жорж Клемансо Georges Clemenceau | |
---|---|
54. премиер на Франција | |
На должноста 16 ноември 1917 – 20 јануари 1920 | |
Претседател | Ремон Поенкаре |
Претходник | Пол Пенлеве |
Наследник | Александар Милеран |
На должноста 25 октомври 1906 – 24 јули 1909 | |
Претседател | Арман Фалјер |
Претходник | Фердинан Сарјен |
Наследник | Аристид Бријан |
Министер за војна | |
На должноста 16 ноември 1917 – 20 јануари 1920 | |
Претседател | Ремон Поенкаре |
Претходник | Пол Пенлеве |
Наследник | Андре Жозеф Лефевр |
Министер за внатрешни работи | |
На должноста 14 март 1906 – 24 јули 1909 | |
Претседател | Арман Фалјер |
Премиер | Фердинан Сарјен |
Претходник | Фердинан Дибиф |
Наследник | Аристид Бријан |
Член на Сенатот | |
На должноста 10 јуни 1902 – 10 јануари 1910 | |
Претходник | Ернест Денорманди |
Наследник | Гистав Фурман |
Изборна единица | Вар |
Член на Националното собрание | |
На должноста 4 октомври 1885 – 10 октомври 1893 | |
Претходник | Огист Морел |
Наследник | Жозеф Журдан |
Изборна единица | Вар |
На должноста 20 февруари 1876 – 9 ноември 1885 | |
Изборна единица | Сена |
На должноста 8 февруари 1871 – 27 март 1871 | |
Изборна единица | Сена |
Претседател на Советот на Париз | |
На должноста 28 ноември 1875 – 24 април 1876 | |
Претходник | Пјер Мармотан |
Наследник | Бартелеми Форест |
Лични податоци | |
Роден(а) | Жорж Бенжамен Клемансо 28 септември 1841 Мујерон-ан-Паред, Ванде |
Починал(а) | 24 ноември 1929(1929-11-24) (возр. 88) Париз |
Партија | Независни радикали |
Сопружник | Мери Пламер (1869–1891; разведени) |
Деца | Мишел |
Установа | Универзитет во Нант |
Професија | лекар, новинар, политичар |
Прекар | Татко на Победата Тигарот |
Затвори