Albatros D.I
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Albatros D.I – jednomiejscowy niemiecki samolot myśliwski z okresu I wojny światowej. Zaprojektowany przez zespół w składzie: Robert Thelen, R. Schubert i Gnädig, D.I był próbą stworzenia samolotu o lepszych osiągach niż alianckie myśliwce Nieuport 11 i Airco DH.2. Samolot, wyposażony w sześciocylindrowy silnik Mercedes D.III o mocy 160 KM lub Benz Bz.III o mocy 150 KM, wszedł do wyposażenia w 1916 roku. Wyprodukowano 50 egzemplarzy prototypowych i seryjnych. Po wprowadzeniu kilku drobnych poprawek samolot budowany był dalej pod oznaczeniem Albatros D.II.
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | |||
Typ | |||
Konstrukcja |
jednosilnikowy dwupłat o konstrukcji drewnianej | ||
Załoga |
1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | |||
Dane techniczne | |||
Napęd |
1 Mercedes D.III lub Benz Bz.III | ||
Moc |
160 KM (119 kW) lub 150 KM | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość |
8,5 m | ||
Długość |
7,40 m | ||
Wysokość |
2,95 m | ||
Powierzchnia nośna |
22,9 m² | ||
Masa | |||
Własna |
645 kg | ||
Startowa |
898 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. |
175 km/h | ||
Prędkość wznoszenia |
3,3 m/s | ||
Pułap |
6000 m (maksymalny) | ||
Zasięg |
300 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
2 x karabin maszynowy 7,92 mm lMG 08 | |||
Użytkownicy | |||
Cesarstwo Niemieckie | |||
|