Aleksiej Szczusiew
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Aleksiej Wiktorowicz Szczusiew, ros. Алексей Викторович Щусев (ur. 26 września?/8 października 1873 w Kiszyniowie, zm. 24 maja 1949 w Moskwie) – rosyjski architekt, jeden z głównych przedstawicieli radzieckiego modernizmu. Jest uważany za projektanta, który położył most pomiędzy stylem imperialnej Rosji a stalinowskim monumentalnym klasycyzmem (stalinowskim empire) oraz radzieckim socrealizmem.
Aleksiej Szczusiew na mołdawskim znaczku pocztowym | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Zawód, zajęcie | |||
Odznaczenia | |||
| |||
|
Jednymi z jego pierwszych prac były projekty soboru Trójcy Świętej w Ławrze Poczajowskiej, cerkwi Sergiusza z Radoneża na Kulikowym Polu oraz monasteru Świętych Marty i Marii w Moskwie, który zaprojektował na zlecenie rodziny carskiej. Szczusiew zaprojektował również odbudowany z ruin sobór św. Bazylego w Owruczu. Jego projekty prawosławnych obiektów sakralnych noszą wyraźny wpływ architektury staroruskiej regionów nowogrodzkiego i pskowskiego[2].
Najbardziej znanymi pracami Szczusiewa są Dworzec Kazański w Moskwie[2][3], budynek Hotelu Moskwa[3], cerkiew Chrystusa Zbawiciela, św. Katarzyny i św. Serafina z Sarowa w San Remo[4][5], gmach siedziby organów bezpieczeństwa na Łubiance[3] oraz Mauzoleum Lenina na placu Czerwonym w Moskwie[3] (najpierw drewniane, potem kamienne).