Antygoryt
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Antygoryt – minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy serpentynów. Należy do minerałów pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.
Szybkie fakty Skład chemiczny, Twardość w skali Mohsa ...
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny |
(Mg,Fe)3Si2O5(OH)4[1] | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa |
2,5-6[potrzebny przypis] | ||
Przełam |
zadziorowaty, rzadziej muszlowy | ||
Łupliwość |
doskonała wg (100) | ||
Pokrój kryształu |
tabliczkowe, łuskowe, ziarniste, listewkowe | ||
Układ krystalograficzny |
jednoskośny | ||
Właściwości mechaniczne |
kruchy | ||
Gęstość minerału |
2,55-2,64 (najczęściej 2,61)[potrzebny przypis] g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa |
szara, żółta, zielona, niebieskawa, czarna | ||
Rysa |
jasnozielona | ||
Połysk |
woskowy, tłusty | ||
Współczynnik załamania |
nα 1,558-1,567, nβ 1,565, nγ 1,562-1,574 | ||
Inne |
pleochroizm - odmiany zasobne w żelazo mogą wykazywać następujące barwy: bladozielonkawożółty i bladozielony | ||
|
Zamknij
Nazwa wywodzi się od Antigoro (nazwa doliny we włoskim Piemoncie) – miejsca pozyskiwania czystego antygorytu. Znane w gemmologii odmiany: bowenit i williamsyt.