August Karol Diehl
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
August Karol Diehl (ur. 13 sierpnia 1837 w Warszawie, zm. 27 lutego 1908 tamże) – polski duchowny ewangelicko-reformowany, biblista, wydawca, superintendent generalny Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w RP w latach 1879–1908.[1]
Ten artykuł dotyczy polskiego duchownego. Zobacz też: niemieckiego aktora. |
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Miejsce pochówku | |||
Superintendent generalny Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Królestwie Polskim | |||
Okres sprawowania |
1879-1908 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
|
Był synem kupca Augustyna Diehla i Christiany Wilhelminy z Hummlów. Rodzice pochodzili z Leszna, z kalwińskich rodzin. Jego stryjecznym dziadkiem był pastor Karol Diehl (1765-1831), również superintendent Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Królestwie Polskim.
Po ordynacji w 1860 r. został wikariuszem w parafii kalwńskiej w Warszawie, a od 1861 był proboszczem parafii ewangelicko-reformowanej w Lublinie. W 1879 roku po śmierci Józefa Spleszyńskiego, został wybrany I proboszczem parafii kalwińskiej w Warszawie oraz superintendentem generalnym tzw. Jednoty Warszawskiej. Był członkiem komisji do spraw tłumaczenia Nowego Testamentu, sam dokonał własnego przekładu i wydał Katechizm Heidelberski. Doprowadził do końca budowę kościoła ewangelicko-reformowanego w Warszawie.
Jego żoną była Anna Maria z Semadenich (1843–1876), starsza siostra przyrodnia pastora Władysława Semadeniego z którą miał siedmioro dzieci. Jedna z córek, Bronisława (1876-1961) została żoną Stefana Skierskiego. Właściciel księgozbioru przekazanego w 1947 roku do Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Inwentarz księgozbioru znajduje się w zbiorach Gabinetu Rękopisów Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie[2].
Jest pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie (kwatera E-4-7)[3].