Autonomiczny pojazd podwodny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Autonomiczny pojazd podwodny – bezzałogowy pojazd podwodny zdolny do samodzielnego poruszania się i mogący wykonywać swoje zadania bez nadzoru operatora lub z minimalnym nadzorem, na podstawie instrukcji zaprogramowanych przed rozpoczęciem misji. W zależności od przeznaczenia, pojazdy mają różne konstrukcje i wielkości od kilkudziesięciu kilogramów do kilkudziesięciu ton[1]. Stosowane do badań naukowych, prac w przemyśle oraz zastosowań wojskowych.
Historia takich pojazdów sięga lat 60. XX wieku, ale ich dynamiczny rozwój nastąpił na przełomie wieków[2].
Zaletą pojazdów autonomicznych, w porównaniu do pojazdów zdalnie sterowanych jest brak kabla, co pozwala na użycie w miejscach niedostępnych dla statków (zbyt płytkich lub na zbyt dużych głębokościach) albo na wykonywanie długotrwałych misji, bez potrzeby angażowania statku[3].