Autoportret
dzieło sztuki (obraz, rzeźba, sztych itp.), w którym jego twórca przedstawił samego siebie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Autoportret, portret własny[2] – portret artysty wykonany przez niego samego; może nim być obraz, rzeźba, fotografia.
Ten artykuł dotyczy pojęcia. Zobacz też: obrazy i inne utwory o tym tytule. |
Pierwsze autoportrety pojawiły się w średniowieczu, a rozpowszechniły się pod koniec tej epoki. Na początku renesansu artyści swoje autoportrety włączali do malowanych przez siebie scen. Wraz z zanikaniem pojmowania roli artysty jako rzemieślnika, wykształcał się samodzielny autoportret (np. u Albrechta Dürera).
Wielu artystów malowało autoportrety niemal przez całe swoje życie, tworząc w ten sposób cykle swoich podobizn, m.in. Rembrandt, Vincent van Gogh i Stanisław Wyspiański.
Artyści na autoportretach ukazują się w bardzo różny sposób. Typowe jest przedstawienie przy pracy, w warsztacie, z atrybutami sztuki albo z rodziną lub przyjaciółmi. Zdarza się także, że artyści przedstawiają się jako postaci historyczne, biblijne albo mitologiczne (tzw. kryptoautoportret).[3]
- Albrecht Dürer Autoportet, 1498, Prado
- Rubens Autoportret z żoną Isabellą Brant, ok. 1609, Stara Pinakoteka
- Jacob Jordaens Jacob Jordaens z rodziną, 1621–1622, Prado
- Daniel Schultz Autoportret, ok. 1635
- Rembrandt Autoportret, (ok. 1669, Wallraf-Richartz-Museum
- Élisabeth Vigée-Lebrun Autoportret, 1790, Galeria Uffizi
- Julian Fałat, Autoportret z paletą, 1896, Muzeum Narodowe w Warszawie
- Olga Boznańska, Autoportret, 1906, Muzeum Narodowe w Warszawie
- Leon Wyczółkowski Autoportret w chińskim kaftanie, 1911, Muzeum Narodowe w Warszawie