Bestla (księżyc)
księżyc Saturna / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bestla (Saturn XXXIX) – mały księżyc Saturna odkryty przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę na zdjęciach wykonanych za pomocą teleskopów naziemnych w okresie grudzień 2004 – marzec 2005[3]. Elementy orbitalne wyliczył Brian Marsden[4].
Szybkie fakty Planeta, Odkrywca ...
Planeta | |
---|---|
Odkrywca | |
Data odkrycia |
grudzień 2004 |
Tymczasowe oznaczenie |
S/2004 S 18 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka |
20 209 000 km[1] |
Mimośród |
0,5145[1] |
Okres obiegu |
1088,02 d[1] |
Nachylenie do ekliptyki |
145,136°[1] |
Długość węzła wstępującego |
288,308°[1] |
Argument perycentrum |
81,185°[1] |
Anomalia średnia |
239,156°[1] |
Własności fizyczne | |
Średnica równikowa |
7 km[2] |
Masa |
4,1×1014 kg |
Średnia gęstość |
2,3 g/cm³[2] |
Albedo |
0,04[2] |
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
Zamknij
Należy ona do grupy nordyckiej nieregularnych, zewnętrznych księżyców planety, poruszających się ruchem wstecznym[4]. Bestla wraz z Narvim tworzy podgrupę o inklinacji bliskiej 145°.
Nazwa pochodzi z mitologii nordyckiej, Bestla była olbrzymką, matką najwyższego boga Odyna[4].